Νάρκες

Σήμερα, ωστόσο, επειδή το κόμμα έχει εξασφαλίσει κοινοβουλευτική παρουσία, απασχολούν την επικαιρότητα. Ακριβώς γι’ αυτό βέβαια, όλοι οι υπόλοιποι – οι εκπρόσωποι του δημοκρατικού τόξου – θα έπρεπε να διαλέγουν πολύ προσεκτικά τις λέξεις και τα επιχειρήματα που αρθρώνουν πάνω σε κάθε ένα από τα θέματα που αρέσκονται να σηκώνουν οι πολιτικοί εκφραστές όποιων αυτοσυστήνονται σαν ελληνόφρονες. Γιατί όταν μιλούν για τις φωτιές, π.χ., παρουσιάζοντας ως «περίπου βέβαιο» ότι εκείνη στον Εβρο «άναψε πάνω σε διαδρομές που συχνά χρησιμοποιούν παράνομοι μετανάστες» – χωρίς, όμως, να ξέρουν αν γενεσιουργός αιτία ήταν η αμέλεια ή η πρόθεση -, φέρνουν τη ρητορική που ενισχύει τον ακραίο ανορθολογισμό και τον υπερεθνικιστικό λαϊκισμό στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Βάζουν στο τραπέζι τα ζητήματα για τα οποία θέλει να βγάζει ιαχές η δεξιά της Δεξιάς. Τροφοδοτούν τους παραλογισμούς αυτών που ετοιμάζονται να δώσουν μια νέα μάχη των ταυτοτήτων. Ναρκοθετούν, για να το πούμε αλλιώς, τη δική τους πορεία προς την κανονικότητα – και τέτοιες νάρκες δεν εξουδετερώνονται με «κοινοβουλευτικές επιπτώσεις».