«Ενα αδιόρατο νήμα οδηγεί από τον Σενέκα στον Ραμπελέ»

Για να διασχίσει κανείς τις διακλαδώσεις που ανοίγονται μπροστά του από την αρχή της «Αποκολοκύνθωσης» χρειάζεται το ιστορικό πλαίσιο. Τον θάνατο κατ’ αρχάς του ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου το 54 μ.Χ. Σύμφωνα με μία εκδοχή, από αυτές που οι αναγνώστες του Ρόμπερτ Γκρέιβς έχουν συνηθίσει από σελίδα σε σελίδα του «Εγώ, ο Κλαύδιος», ο αυτοκράτορας πεθαίνει δηλητηριασμένος από μανιτάρια που έχει φροντίσει να του προσφερθούν η τέταρτη σύζυγός του Αγριππίνα. Ακολουθούν η απόφαση για τη διαδικασία «αποθέωσής» του – συγκρίνεται όχι άδικα με τη χριστιανική «αγιοποίηση» – και η άνοδος στην εξουσία του Νέρωνα. Τον επικήδειο που καλείται να διαβάσει ο τελευταίος για τον πατριό του Κλαύδιο συντάσσει ο Σενέκας, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφορεί στη Ρώμη μια παράξενη σάτιρα εις βάρος του νεκρού με τον τίτλο «Αποκολοκύνθωσις». Σε αυτήν περιγράφονται η εμφάνιση του Κλαύδιου ενώπιον της Συγκλήτου των ολύμπιων θεών στον ουρανό, η δίκη του και τελικά η ματαιωθείσα από τους θεούς «αποθέωση» του δολοφονηθέντος.