Μια πολυεθνική κοινότητα μουσικής

Το καλοκαίρι του 2020 ο διευθυντής της χορωδίας του καθεδρικού ναού του Βερολίνου – η οποία ιδρύθηκε πριν από 500 χρόνια – Κάι Ούβε Γίρκα πήγε στη Χίο αναζητώντας τον χώρο με την ιδανική ακουστική για να εμφανιστεί το ξακουστό φωνητικό σύνολό του. Η πρόσκληση έγινε από το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου στο πλαίσιο ανταλλαγής εφήβων μεταξύ Γερμανίας – Ελλάδας. Στην ουσία ήταν η αφορμή για μια τόσο δημιουργική εξέλιξη και αναμφισβήτητα καταγράφεται ως καρπός των ανήσυχων οραματιστών του θεσμού: της Ολγας Holdrff Μυριαγκού και του Λευτέρη Βενιάδη. Ετσι τον Οκτώβριο του 2021 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Χίου ακούστηκαν έργα των Schütz, Bach, Mendelssohn και Rheinberger. Η σπουδαία όμως στιγμή της ημέρας ήταν η σύμπραξη της κρατικής χορωδίας του καθεδρικού ναού του Βερολίνου με τη Χορωδία του Μουσικού Σχολείου Χίου και παιδιά πρόσφυγες από το ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου, που κορυφώθηκε με την παράσταση «Singing Trees, What Times Are These?». Τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου τα Χιωτάκια ανταπέδωσαν την επίσκεψη τραγουδώντας στην αίθουσα συναυλιών Joseph – Joachim του Πανεπιστημίου Τεχνών του Βερολίνου. «Αυτή η διαρκής κίνηση προσφέρει τη δυνατότητα στους κατοίκους που έχουν αγαπήσει το φεστιβάλ, στα παιδιά και σε όσους συμμετέχουν να εργάζονται για την επόμενη διοργάνωση έναν στόχο. Νομίζω ότι αυτή η προσδοκία συνιστά ένα από τα πιο σημαντικά δώρα» λέει η Ολγα Holdrff Μυριαγκού προς το τέλος της συζήτησης σε εκείνο το ωραίο καφέ στον Κάμπο της Χίου. Προηγήθηκε η αφήγησή της για τις πρώτες σκέψεις και τα όνειρα για το Φεστιβάλ, που τότε μοιραζόταν με τον συνοδοιπόρο της Λευτέρη Βενιάδη. Μιλούσε και ξαναζούσε την αγωνία και τον αγώνα τους για να πάρει σάρκα και οστά το όραμά τους.