Η Σάκκαρη

Εκανε εντύπωση σε πολλούς η στάση της Σάκκαρη μετά τον αποκλεισμό της από το αμερικάνικο όπεν. Για να ειπωθεί η αλήθεια, το δάκρυ που κύλησε στα μάτια της ελληνίδας τενίστριας ήταν ένα δάκρυ πίκρας. Πόνου. Γιατί δεν κάνει το βήμα παραπάνω και ενώ τα χρόνια κυλάνε και η καριέρα της προχωρά. Κι όμως, η Σάκκαρη, χωρίς να είναι το φοβερό ταλέντο, με όπλο τη σκληρή δουλειά και το πείσμα, έχει φτάσει πολύ ψηλά στον χώρο του τένις. Και δεν χρειάζεται να νιώθει πως ντροπιάζει κανέναν. Τη βλέπουν από την Ελλάδα, την καμαρώνουν στις επιτυχίες, αλλά στις ήττες είναι μόνη. Οπως εντελώς μοναχικός είναι ο δρόμος που περπατά κάποιος στην αποτυχία. Τι θέλει η Σάκκαρη; Να «αδειάσει» το μυαλό της. Να ξεφύγει. Μια… ψυχανάλυση και μάλλον αυτό της έχει συμβεί και στο παρελθόν όταν είχε ξανά ζητήματα κι όμως κατάφερε να δώσει ώθηση στον εαυτό της και να κοιτάξει προς την κορυφή. Δεν έφτασε στο τοπ. Μπορεί να μην το καταφέρει ποτέ. Το μείζον, ωστόσο, για τη Μαρία είναι πως βρίσκεται «πάντα μέσα στα μετάλλια», όπως συχνά επισημαίνουν στη δική τους διάλεκτο οι στιβικοί φίλοι της. Δεν είναι εύκολο. Τουναντίον πρόκειται για κάτι αληθινά σημαντικό. Να είναι κάποιος μέσα στη 10άδα του τένις, όπως συμβαίνει με τη Σάκκαρη; Μπράβο της. Το ελληνικό τένις έχει παρουσία στη διεθνή σκηνή και αυτό προκύπτει από τη διαδρομή τόσο της τενίστριας όσο και του Στέφανου Τσιτσιπά. Κάποτε δεν δίναμε καν το παρών σε ένα γκραν σλαμ. Τώρα, αντιμετωπίζουμε τους αγώνες ως κάτι συνηθισμένο, ενώ κατά βάθος όλοι γνωρίζουμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η Σάκκαρη έχει υψηλά τον πήχη των απαιτήσεων. Πιέζει τον εαυτό της. Την ενοχλεί το γεγονός πως δεν έχει κατακτήσει ένα σπουδαίο τουρνουά. Μπορεί πάλι να της χρωστά κάτι η μοίρα. Λάθος. Η ίδια χρωστά στον εαυτό της να πετύχει κάτι σημαντικό και να λάμψει ξανά το συννεφιασμένο πρόσωπο που είδαμε στις ΗΠΑ. Γιατί πάνω από όλα, κερδίζει και χάνει, προχωρά ή αποκλείεται, το κάνει μόνο για εκείνη και με στόχο να γεμίσει τον δικό της ψυχικό κόσμο. Υπό αυτή την έννοια, δεν πρέπει να στενοχωριέται. Μόνο να πεισμώνει. Δεν θα ειπωθεί «να διώξει το άγχος» γιατί είναι κάτι που στον πρωταθλητισμό το έχεις πάντα μαζί σου και πορεύεσαι με αυτό. Αλλά με νέες δυνάμεις και έχοντας αποβάλλει το «πρέπει», μπορεί να θυμήσει σε όλους ποια είναι. Και να μην αποκλείεται από αθλήτριες που κανονικά δεν… τις βλέπει!