Η Ελλάδα έζησε το δικό της όνειρο στην Ιαπωνία και τη Σαϊτάμα το 2006 όπου λύγισε την περίφημη Ντριμ Τιμ στον ημιτελικό και τελικά έφυγε από τη Σαϊτάμα με το ασημένιο μετάλλιο στις αποσκευές της.

Η ήττα στο τελικό από την Ισπανία μας στέρησε το χρυσό αλλά παραμένει η κορυφαία στιγμή μας στη διοργάνωση. Η Ιαπωνία (που εφέτος διοργανώνει δύο ομίλους στην Οκινάουα) είχε πάρει το δικό της χρυσό μετάλλιο τότε φιλοξενώντας για πρώτη φορά ένα Παγκόσμιο Κύπελλο μπάσκετ, καθώς η ΦΙΜΠΑ στη σύγχρονη εποχή των χορηγών είχε διαγνώσει ένα… χρυσωρυχείο στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.

Οι Ιάπωνες που έχουν εθνικό άθλημα το σούμο και δεύτερο το μπέιζμπολ έπαθαν μια τρέλα με το μπάσκετ τη δεκαετία του 1990 χάρις σε ένα γιαπωνέζικο κόμικ, το Slam Dunk, ένα manga που κυκλοφορούσε από το 1990 έως το 1996 και είχε πουλήσει περισσότερα από 121 εκατομμύρια αντίτυπα.

Σιγά σιγά μπήκαν οι live μεταδόσεις, το ΝΒΑ άρχισε να κερδίζει έδαφος και οι χορηγοί ξεκίνησαν να μπαίνουν στο άθλημα. Η ΦΙΜΠΑ έδωσε στους Ιάπωνες την εποχή που συνδιοργάνωναν με τους Νοτιοκορεάτες το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου (2002) την αντίστοιχη διοργάνωση στο μπάσκετ και είχε τεράστια απήχηση στους χορηγούς παγκοσμίως, σε δεκαπλάσιο βαθμό απ’ ό,τι είχε συμβεί πριν από τέσσερα χρόνια στη διοργάνωση της Ινδιανάπολης (2002), ένα από τα πιο άχρωμα Παγκόσμια Κύπελλα.

Μετά το Μουντομπάσκετ το άθλημα εκτοξεύτηκε στην Ιαπωνία σε δημοφιλία και άρχισαν ακόμα πιο έντονα να έρχονται πλέον προπονητές από Ευρώπη και Αμερική.

Ο σπόρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας στην Ασία (ουσιαστικά για πρώτη φορά στην εποχή του απόλυτου επαγγελματισμού) είχε αποδώσει χρυσοφόρους καρπούς και δεν θα αργούσε το επόμενο βήμα.

Γ.Λ.