Είναι μια κουβέντα που επανέρχεται στο προσκήνιο κάθε φορά που περνάει ένα παιχνίδι και ο Παναθηναϊκός δεν βρίσκει το γκολ που έψαχνε. Τι αναφέρει η ερώτηση; Γιατί δεν έχουν παίξει μαζί Ιωαννίδης και Σπόραρ ως επιθετικό δίδυμο στον Παναθηναϊκό; Μπορούν, άραγε, να παίξουν μαζί και να ταιριάζει το δίδυμο;

Για τη δεύτερη ερώτηση, η απάντηση δίνεται – όχι με τα λόγια, αλλά με τις πράξεις –  από τον ίδιο τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Το να μην τους έχει χρησιμοποιήσει μαζί ακόμα και σε παιχνίδια όπως της περασμένης Τρίτης με την Μπράγκα δείχνει πως θεωρεί ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Τι το ιδιαίτερο είχε αυτό το ματς; Μα φυσικά το ότι ο Παναθηναϊκός ήθελε γκολ για να έχει ελπίδες πρόκρισης. Παρ’ όλα αυτά η αλλαγή ήταν η ίδια: φορ βγαίνει, φορ μπαίνει.

Η μία εξήγηση έχει να κάνει με τον τρόπο που επιλέγει ο Γιοβάνοβιτς να παίξει και με την τακτική που έχει στο μυαλό του. Αν βάλει έναν επιπλέον επιθετικό, θα χάσει έναν παίκτη από τη μεσαία γραμμή. Αρα στη δημιουργία μπορεί να υπάρξει πρόβλημα. Κι αν δεν έχεις δημιουργία, όσους επιθετικούς και να έχεις στην αντίπαλη περιοχή, θα έχεις πρόβλημα. Με το πώς να φέρεις την μπάλα εκεί και να τους εκμεταλλευτείς.

Ο Ιωαννίδης με τον Σπόραρ είναι δύο επιθετικοί που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά. Καλοί με την πλάτη προς την εστία, ψηλά κορμιά, παίκτες που δύσκολα θα δημιουργήσουν για τον εαυτό τους. Ποδοσφαιρικά μιλώντας είναι πιθανό να «τρακάρουν» μεταξύ τους, παρά να ταιριάξουν σε αυτό που χρειάζεται η ομάδα. Η κουβέντα θα συνεχίσει να επανέρχεται κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός δεν θα παίρνει αυτό που θέλει μέσα στο γήπεδο, όπως συνέβη την περασμένη Τρίτη και θα τελειώνει ένα ματς με έναν εκ των δύο μέσα. Αλλά όσο κι αν επιμένουν αρκετοί να την επαναφέρουν, το… μυαλό του Γιοβάνοβιτς δεν θα αλλάξει. Αλλωστε με αυτή τη συνταγή έφτασε τον Παναθηναϊκό μια ανάσα από το πρωτάθλημα και τον έβαλε σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.