Στο ίδιο έργο θεατές;

Πάνω στα αποκαΐδια που αφήνει πίσω της η εμπρηστική πολιτική των κυβερνήσεων, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές… Κατηγορίες περί «ανευθυνότητας», υποκριτικές συγγνώμες και ανέξοδες υποσχέσεις. Αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων, όπως οι κατατρεγμένοι μετανάστες στον Εβρο με τη συνδρομή φασιστοειδών σε ρόλο «σερίφη» και φθηνές δικαιολογίες από χείλη υπουργών. Ετσι, μένει στο απυρόβλητο η απουσία ολοκληρωμένου αντιπυρικού σχεδιασμού με επίκεντρο την πρόληψη, η πολιτική που εμπορευματοποιεί τα δάση και ευθύνεται για την υποχρηματοδότηση της Δασικής Υπηρεσίας και της Πυροσβεστικής, για τις τραγικές ελλείψεις σε υποδομές και σχεδιασμό. Και ο λαός μετρά τον φυσικό πλούτο, τα ζώα, τις περιουσίες και τις ανθρώπινες ζωές να γίνονται στάχτη, περιμένοντας την επόμενη καταστροφή. Μήπως ήρθε η ώρα να «πάμε αλλιώς»;