Μόνη. Βάδιζε αργά. Μια αγρότισσα του Θριάσιου Πεδίου κρατώντας ψηλά το εναλλακτικό δρεπάνι της (τα απομεινάρια μιας λευκής πλαστικής καρέκλας στερεωμένα σε ένα μεταλλικό κοντάρι) ή μια θηλυκή εκδοχή του Χάροντα; Ηταν εκείνη που έθεσε το πρώτο από τα πολλά αναπάντητα ερωτήματα που θα ακολουθούσαν για την επόμενη ώρα στην παράσταση – εμπειρία «ΜΑ» του ιταλού (αν και δηλώνει δίπατρις – και Ελληνας από επιλογή, όπως λέει) σκηνοθέτη Ρομέο Καστελούτσι.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ