Το «Ρεμπέτικο» με τη νέα πνοή του Σταύρου Ξαρχάκου

Ηταν σε μια περιοδεία το 1979 στη Βόρεια Ελλάδα. Ο Σταύρος Ξαρχάκος μπήκε κάποια στιγμή σε μια ταβέρνα και άκουσε τον ιδιοκτήτη να τραγουδά έναν παραδοσιακό αμανέ της Μικράς Ασίας. Ο ευαίσθητος συνθέτης -όσο και ακροατής- εντυπωσιάστηκε και κατέγραψε πρόχειρα το αυθόρμητο τραγούδισμα σε ένα κασετόφωνο. Αυτή είναι η ιστορία πίσω από το «Ιμιτλερίμ», το τραγούδι που διασκεύασε και ενέταξε ύστερα από τέσσερα χρόνια στο «Ρεμπέτικο», το άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1983 από τη CBS περικλείοντας τη μουσική και τα τραγούδια από την ομότιτλη ταινία του Κώστα Φέρρη (1983), τον οποίο χθες ο συνθέτης ευχαρίστησε από τους πρώτους στην εισαγωγή του. Για να συνεχίσει αφιερώνοντας τη συναυλία «στους πρώτους διδάξαντες των τραγουδιών και εκείνους που δεν είναι μαζί μας»: τον Νίκο Γκάτσο («ο καθοριστικός παράγοντας για εκείνο το εγχείρημα»), τη Σωτηρία Λεονάρδου, τον Αριστείδη Μόσχο, τον Τάκη Μπίνη, τον «ανεπανάληπτο» Νίκο Δημητράτο, τον Κώστα Τσίγκο, τον Νίκο Μαραγκόπουλο, τον Θεόδωρο Πολυκανδριώτη, τον Κώστα Μαντζόπουλο. «Εκτός από συνεργάτες ήταν και πολύ καλοί φίλοι. Αγνά παιδιά οι περισσότεροι με αγάπη στις ψυχές και γι’ αυτό μπόρεσαν να αποδώσουν τα τραγούδια».