Πρέπει να σου πω, συμπολίτη και συμπολίτισσά μου, ότι σε καταλαβαίνω. Σε είδα την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη με τα πανό και τους σταυρούς σου, σε άκουσα να επαναστατείς ενάντια στην ηλεκτρονική σκλαβιά, και σε συμπονώ. Το νέο αυτό κακό που σε βρήκε δεν είναι και λίγο. Και πιστεύω πως το είχες προβλέψει – την είχες μυριστεί τη βρωμιά, ε; Μα δεν προσπάθησαν να μας κάνουν δικούς τους και τότε με τα εμβόλια; Εντάξει, εκεί ευτυχώς αντισταθήκαμε και νικήσαμε (όσοι επιζήσαμε), στις φλέβες μας δεν τρέχουν τα δηλητήριά τους, το DNA μας παραμένει αναλλοίωτο. Δεν μεταλλαχτήκαμε εμείς, απόδειξη ότι έχουμε ακόμα τις κεραίες μας οξυμμένες και σε επιφυλακή και είμαστε πάντα ετοιμοπόλεμοι. Αλλά τώρα με τις ταυτότητες τα πράγματα δυσκολεύουν: πώς να τις αποφύγεις; Μπορείς να κάνεις και τίποτα σε αυτή τη χώρα χωρίς ταυτότητα;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ