Γέλασα με την καρδιά μου βλέποντας χθες το πρωί στο Mega έναν τύπο, που παριστάνει τον ιερωμένο, να ζητεί από τη Βούλγαρη να «κάνει υπακοή» ώστε ο ίδιος να ξεδιπλώσει όλο το παραλήρημα για τις ταυτότητες. Αλήθεια σας λέω, έκανα χάζι. Πρόκειται, άλλωστε, για το αγαπημένο θέαμα των ημέρων και, ευτυχώς, το πετυχαίνω σε ολόκληρη τη διαδρομή του ζάπινγκ. Ωστόσο, σκέφτομαι μήπως το αστείο αρχίζει πλέον και φεύγει από τα όρια της γραφικότητας και γίνεται αέρας που φουσκώνει μυαλά αφελών ανθρώπων. Και αναρωτιέμαι αν τα κανάλια θα έπρεπε να βάζουν έναν κόφτη στην αναπαραγωγή αντίστοιχων θεαμάτων – διότι για θέαμα μιλάμε. Εντάξει, να βγάλεις μία φορά τον γραφικό για να τηρήσεις τα προσχήματα. Αντε και δεύτερη. Την τρίτη φορά, όμως, δεν κάνεις ενημέρωση, ψάχνεις τηλεθέαση.