Το τελευταίο διάστημα τα μέσα της Βόρειας Ελλάδας φιλοξένησαν αρκετές γνώμες και σχόλια για τη φερόμενη «αποψίλωση του ενημερωτικού τομέα» της ΕΡΤ3. Ακολούθησε ανακοίνωση της ΕΣΗΕΜ – Θ, όπου, εκτός άλλων, αναφερόταν: «Οι ανησυχίες και η αγωνία… των εργαζομένων της ΕΡΤ3 για την εξέλιξη του σταθμού και τον δραστικό περιορισμό του ενημερωτικού ρόλου επιβεβαιώνονται: Οπως φαίνεται από το πρόγραμμα… από τη Δευτέρα 28 Αυγούστου η ΕΡΤ3 δεν θα μεταδίδει πλέον δελτία ειδήσεων, καθώς το σύνολο του ενημερωτικού προγράμματος μεταφέρεται στο κανάλι Ertnews». Τη διάχυτη αίσθηση προβληματισμού για την κατεύθυνση που δίνει η ηγεσία της ΕΡΤ συμπληρώνει με την ανάλυσή του ο Δημήτρης Στεργίου

Η δικαιολογημένα, έντονη διαμαρτυρία και καταγγελία από το διοικητικό συμβούλιο της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) της συμπεριφοράς του προέδρου της ΕΡΤ Κωνσταντίνου Ζούλα για υποτίμηση και απαξίωση εργαζομένων καθώς και για σπατάλη κοινωνικού πόρου, αποκαλύπτει, για πολλοστή φορά, ότι ελληνικές λέξεις και οικονομικοί όροι σε ιδρυτικούς κι άλλους νόμους έχουν χάσει πια το νόημά τους!

Ποια θα είναι ή θα ήταν η απάντηση του αρμόδιου υπουργού; «Η ΕΡΤ έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια» (Ν. 4173/2013) και, συνεπώς, ο κ. Ζούλας μπορεί και κάνει ό,τι θέλει, δηλαδή κάνει την επιτυχημένη εκπομπή «Η Αυλή των Χρωμάτων», από εσωτερική παραγωγή με μηδενικό κόστος, μεικτή με κόστος κάθε επεισοδίου κατά 10.000 ευρώ!

Στην πραγματικότητα, όμως, η ΕΡΤ ούτε διοικητική, ούτε οικονομική αυτοτέλεια έχει, διότι, αφενός μεν, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου διορίζονται με απόφαση του αρμόδιου υπουργού, μετά την τήρηση τάχα συγκεκριμένων διαδικασιών, και, αφετέρου, από το συνολικά έσοδα ποσού 198,7 εκατ. ευρώ, τα 188,3 εκατ. ευρώ είναι από το περιβόητο «ανταποδοτικό τέλος» και μόνο 10,4 εκατ. ευρώ από επιχειρηματική δραστηριότητα, δηλαδή διαφημίσεις κ.λπ.!!!

Αλλά, πέρα απ’ αυτούς τους δύο οικονομικούς όρους, υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι, σε πείσμα των καθιερωμένων διεθνών λογιστικών αρχών, κοσμούν τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις της ΕΡΤ, εμφανίζοντας μίαν παγκόσμιας ίσως ιδιαιτερότητας εικονική πραγματικότητα. Συγκεκριμένα:

n Το σύνολο των εσόδων της ΕΡΤ εμφανίζεται υπό τον οικονομικό όρο «Κύκλος Εργασιών», που σημαίνει έσοδα από πωλήσεις. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, ποσοστό 95% του ποσού αυτού προέρχεται από το «ανταποδοτικό τέλος», που δεν μπορεί να πει κανείς οικονομολόγος ή λογιστής ότι είναι πωλήσεις, δηλαδή έσοδο από πώληση υπηρεσιών της. Δεν υπάρχουν λογιστικά παραστατικά πωλήσεων στο όνομα των εκατομμυρίων καταναλωτών ρεύματος, μέσω των οποίων εισπράττεται το τέλος. Ούτε η ΕΡΤ πουλά ρεύμα.

n Το χαράτσι των καταναλωτών δεν είναι, σε καμιά περίπτωση, «ανταποδοτικό», διότι ούτε ζητήθηκε κάτοιο και ούτε προκύπτει από αντίστοιχα συμβόλαια! Οι ανεξάρτητοι ορκωτοί ελεγκτές θέτουν για το «ανταποδοτικό τέλος», θέμα επιφύλαξης στην Εκθεση Ελέγχου τους, το οποίο, όπως επισημαίνουν, «αφορά στη μη απόκτηση επαρκών ελεγκτικών τεκμηρίων για την επαλήθευση του ακριβούς ύψους των εσόδων από το ανταποδοτικό τέλος ύψους 188,3 εκατ. ευρώ»!

n Οι οικονομικοί όροι και χρηματοοικονομικοί δείκτες χλευάζονται διεθνώς με την επισήμανση στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις ότι «η εταιρεία χρησιμοποιεί Δείκτες Μέτρησης Απόδοσης (ΔΜΑ) στο πλαίσιο λήψης αποφάσεων σχετικά με τον χρηματοοικονομικό, λειτουργικό και στρατηγικό σχεδιασμό, καθώς και για την αξιολόγηση και τη δημοσίευση των επιδόσεών της» κ.λπ., και με την παράθεσή τους σε σχετικό πίνακα, όπου παρουσιάζεται μια εικονική πραγματικότητα (με «ξένα κόλλυβα») με επιδόσεις παγκόσμιων ρεκόρ, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε, με την εφαρμογή του άρθρου 119, παρ. 4 του νόμου 4548/2018 (άρθρο 47 του κωδικοποιημένου νόμου 2190/1920), να είχε αρθεί η άδεια λειτουργίας της ΕΡΤ, αφού με τα εμφανιζόμενα ίδια (κι όχι με τα άσχετα έσοδα των 188,3 εκατ. ευρώ!) η εταιρεία θα είχε τεράστιες ζημιές και τα ίδια κεφάλαια θα είχαν εξανεμιστεί!!!

Αλλά, αυτός ο χλευασμός των οικονομικών όρων γίνεται και με την αναφορά τους και σε άλλους νόμους που αφορούν κι άλλους θεσμούς, όπως, για παράδειγμα τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης.