Οσα γίνονται πίσω από τις πλάτες μας

Από τις ταινίες που κατάφεραν να ξεχωρίσουν στο περσινό Φεστιβάλ Βενετίας όπου προβλήθηκε στο παράλληλο πρόγραμμα των Οριζόντων (ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίσημο διαγωνιστικό), ο «Εύκολος στόχος» (La sydicaliste, Γαλλία, 2022) του Ζαν Πολ Σαλομέ έχει στόχο να βάλει τον θεατή βαθιά μέσα τον κόσμο των πολιτικών σκευωριών και των βρώμικων παιχνιδιών που γίνονται προκειμένου να καλυφθεί κάτι το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο σκάνδαλο. Τα καταφέρνει έξοχα, χωρίς φιορτιτούρες και με αιχμή του δόρατος μια δυναμική ηρωίδα, την Μορίν Κίρνεϊ, που ως συνδικαλιστική εκπρόσωπος γαλλικής πολυθενικής πυρηνικής ενέργειας, θα γίνει γνώστης σημαντικών και άκρως απόρρητων πληροφοριών που εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση (να σημειωθεί ότι η ταινία είναι βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά). Και αυτό σημαίνει ότι μόνη εναντίον όλων, η Κίρνεϊ θα πρέπει να ξεγλιστρήσει από τις παγίδες που στήνονται η μία μετά την άλλη γύρω της. Πέρα από το γεγονός ότι την Κίρνεϊ υποδύεται αυτή η πολύτιμη, πολυσχιδής γαλλίδα ηθοποιός, η Ιζαµπέλ Ιπέρ (λόγος με άλλα λόγια από μόνος του για να δει κανείς την ταινία), το ίδιο το θέμα σε γραπώνει δυνατά και δεν σε αφήνει ποτέ σε ησυχία χάρη στον στεγνό, στακάτο, σχεδόν κλινικό σκηνοθετικό χειρισμό του. Ο Σαλομέ «φουντώνει» ακόμα περισσότερο την ιστορία, όταν η Κίρνεϊ δέχεται επίθεση μέσα στο ίδιο της το σπίτι και ενώ είναι προφανώς θύμα τρομοκρατίας, η εγκληματική αυτή ενέργεια αμφσβητείται από τις Αρχές. Μάλιστα, ο σκηνοθέτης φέρνει τον θεατή στο σημείο να την αμφισβητήσει και εκείνος, οπότε ο «Εύκολος στόχος» αποκτά ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον. Μια καθαρά πολιτική και επίκαιρη ταινία, που σου δημιουργεί αμηχανία, γιατί βλέπεις όλα όσα γίνονται (ή μπορούν να γίνουν) πίσω από τις πλάτες των ανυποψίαστων πολιτών χωρίς να το πάρουν χαμπάρι. Μα ακόμα και αν το πάρουν, πολύ δύσκολα μπορούν να αντιδράσουν.