Απολογισμός πριν απ’ τη λήθη

Πρώτα ήταν τα Τέμπη. Πέθαναν 57 άνθρωποι κι οι ευθύνες ήταν παντού, στα χρόνια προβλήματα ασφαλείας, σε δεκάδες «υπεύθυνους» που δεν έκαναν τη δουλειά τους, σε υπουργούς που δεν υλοποίησαν συστήματα παρά τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Μετά ήταν το ναυάγιο της Πύλου με 82 νεκρούς. Τα ξένα ΜΜΕ δημοσίευσαν βίντεο και ενοχοποιητικές για το Λιμενικό καταγγελίες, ενώ εμείς απλώς φορέσαμε την ταμπέλα του «ανθέλληνα» σε όποιον εξέφρασε αμφιβολίες για τις αντιφατικές μαρτυρίες και του «ευαισθητούλη» (που το έχουν κάνει βρισιά). Πριν από μερικά χρόνια το ίδιο είχε συμβεί με το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι. Οταν το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Ελλάδα κανείς δεν τύπωσε την είδηση.  Ακολούθησαν οι Κροάτες. Ενα κονβόι οργανωμένων σε έναν σύνδεσμο με πασίγνωστη ακραία φιλοναζί ιδεολογία, διέσχισε τη χώρα οδικώς και μαχαίρωσαν ένα φίλαθλο σε πολυσύχναστο σημείο. Ανενόχλητοι. Μετά οι πυρκαγιές. Στη Νέα Αγχίαλο εκκενώθηκε η πτέρυγα μάχης και εξερράγησαν πυρομαχικά, αν και δεν θα μάθουμε ποτέ πώς στο καλό αφέθηκε να πλησιάσει το στρατόπεδο η φωτιά.