Ποτέ άλλοτε δεν ήμασταν στα σύγχρονα χρόνια τόσο ευάλωτοι και εκτεθειμένοι στο απρόβλεπτο. Ο,τι οικοδομήθηκε, μοιάζει επισφαλές. Και τα σχέδια κυβερνήσεων, περιφερειών, δήμων, κράτους μοιάζουν παρωχημένα και ανεπαρκή για να χαράξουν την ελάχιστη θωράκιση για τον κόσμο. Το όλο περιβάλλον, συνδυασμός κλιματικών μεταβολών και υποτίμησής τους, η όλη νέα επισφάλεια, η ελάχιστη εμπιστοσύνη σε θεσμούς ενισχύουν από την άλλη και εν μέρει μια αίσθηση ανάθεσης στους πολίτες που συχνά λαμβάνει τη μορφή αυτοδικίας, βίας, απαξίας της ανθρώπινης ζωής και εχθροπάθειας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή