Ημουν πορτιέρης σε μια πύλη που οδηγούσε στο μέλλον

Υπάρχει η ιστορία της ελληνικής μουσικής που αφορά το προσκήνιο, τα πρόσωπα του τραγουδιού, τους ερμηνευτές ή τους δημιουργούς. Υπάρχει και η παράλληλη ιστορία, οι πιο αθέατες όψεις της, το παρασκήνιο συναντήσεων, οραμάτων, θυσιών και εμμονών, όπου συχνά στο κέντρο του δεύτερου κύκλου συναντά κανείς φωτισμένα πρόσωπα της παραγωγής (Τ.Β. Λαμπρόπουλος, Πατσιφάς, Φαληρέας κ.ά.). Ο Αγγελος Σφακιανάκης ανήκει στον δεύτερο κύκλο και του χρωστάμε μεγάλους καλλιτέχνες που πρωτοάκουσε, πρωτοπίστεψε και τους πέρασε στη δισκογραφία. Ανήκει όμως και στον πρώτο κύκλο των δημιουργών με την Οπισθοδρομική Κομπανία που υπήρξε μία από τις καλύτερες κοινότητες συνέχισης του λαϊκού τραγουδιού και αναδιαπραγμάτευσης του γλεντιού του Νεοέλληνα τότε. Ο Σφακιανάκης είναι ένας άνθρωπος βαθιά βουτηγμένος στο τραγούδι αλλά και ένας διανοούμενος του χώρου, κοσμοπολίτης με καταγωγή απ’ το Κάιρο, με θητεία στο ελληνικό θέατρο, στην πολιτική των μεταπολιτευτικών χρόνων. Τώρα γράφεται η ιστορία αυτών των ανθρώπων.