Ο Δημήτρης Ιτούδης πρέπει να θεωρείται παρελθόν από τον πάγκο της Εθνικής μπάσκετ. Μπορεί να μην είναι οριστικό κάτι τέτοιο για την ώρα, όμως προς τα εκεί οδεύουν τα πράγματα. Φάνηκε άλλωστε και από το ότι στη συνάντηση που είχε τη Παρασκευή με τον Βαγγέλη Λιόλιο παρών ήταν και ο ατζέντης του. Για ποιον άλλο λόγο να κρίθηκε σκόπιμη η παρουσία του, εκτός από το να αρχίσει η αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο θα λυθεί το συμβόλαιο που δεσμεύει τον κόουτς με την ομοσπονδία; Συμβόλαιο που, ως γνωστόν, έχει ισχύ μέχρι και μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024.

Ο Δημήτρης Ιτούδης είναι με βάση τις ομάδες που έχει δουλέψει, τους τίτλους που έχει κερδίσει και τα αποτελέσματα που έχει φέρει, ο ένας από τους δύο κορυφαίους εν ενεργεία έλληνες προπονητές. Ο άλλος είναι ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Παρ’ όλα αυτά απέτυχε και αυτός να κάνει τη διαφορά στην Εθνική ομάδα. Απέτυχε να την επαναφέρει στο επίπεδο που βρισκόταν για περίπου 25 χρόνια, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2010, οπότε πρωταγωνιστούσε σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις.

Πέρυσι απέτυχε μέσα στο γήπεδο, καθώς δεν κατάφερε να οδηγήσει την Εθνική στο βάθρο του Ευρωμπάσκετ (ούτε καν στην τετράδα), όπως θα άξιζε στο ρόστερ της, ένα από τα πιο πλήρη την τελευταία 15ετία. Eφέτος απέτυχε εκτός γηπέδου, αν πιστέψουμε το παρασκήνιο, που του χρεώνει ευθύνες για την απουσία πολλών πρωτοκλασάτων διεθνών (Γιάννης Αντετοκούνμπο, Σλούκας, Καλάθης, Ντόρσεϊ). Λένε ότι χάλασε τις σχέσεις του με αρκετούς παίκτες κι αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που υποχρέωσαν τον Βαγγέλη Λιόλιο να αναζητήσει τον πρόωρο τερματισμό της μεταξύ τους συνεργασίας.

Οπως και να έχει, φάνηκε και σε αυτή την περίπτωση πως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Ο καλύτερος προπονητής συλλόγων δεν είναι πάντα κατάλληλος για την Εθνική ομάδα. Οι εθνικές είναι διαφορετικού τύπου ομάδες, έχουν άλλες ανάγκες, προτεραιότητες και χρειάζονται άλλου είδους διαχείριση. Πάνω απ’ όλα χρειάζονται ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας από αυτό του part time προπονητή. Κι ίσως η ομοσπονδία πρέπει πρώτα με αυτό να ασχοληθεί και μετά με τα πρόσωπα…