Κατέκτησαν τον κόσμο οι Γερμανοί στο μπάσκετ. Θυμίζοντας πως δεν έχουν μόνο… ποδόσφαιρο, παίζοντας καταπληκτικό μπάσκετ σε όλη τη διάρκεια του Μουντομπάσκετ, κάνοντας οχτώ νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια. Και ας είχαν απουσίες τουλάχιστον στα μισά απ’ αυτά. Κέρδισαν την Αμερική στον ημιτελικό και… καθάρισαν τη Σερβία στον τελικό, αποφασίζοντας να παίξουν διαφορετικού είδους μπάσκετ σε δύο μέρες. Φουλ επίθεση με την Team USA, άμυνα που… τσάκιζε με τους Σέρβους. Προφανώς και σε μεγάλο βαθμό πρόκειται για θέμα του προπονητή. Ο Χέρμπερτ δεν έχει στο κεφάλι του κανενός είδους… κόλλημα. Αν πρέπει να παίξει επιθετικά η ομάδα του θα το κάνει. Αν πρέπει να προσέξει την άμυνά του, επίσης θα το κάνει. Αρκεί να έχει τα υλικά.

Η Γερμανία τα είχε. Βρήκε μια φουρνιά παικτών που από πέρσι στο Ευρωμπάσκετ έδειξε ότι θα την πάει μακριά τη βαλίτσα. Αυτοί το… παράκαναν και την πήγαν μέχρι την κορυφή του κόσμου. Και για όσους γνώριζαν τι είναι αυτό που χτίζεται από τη Γερμανία εδώ και μερικά χρόνια, έκπληξη προκάλεσε μόνο ότι πήραν το χρυσό μετάλλιο. Οχι το ότι θα τους συζητούσαμε κάποια στιγμή ανάμεσα στους κορυφαίους. Φαινόταν από… χιλιόμετρα αυτό.

Οι Γερμανοί λειτούργησαν και σε αυτόν τον τομέα σαν… ρομπότ. Αρχισαν να χτίζουν από χαμηλά, είχαν υπομονή, έριξαν πολλή δουλειά για χρόνια. Δεν γκρίνιαζαν στις αποτυχίες, αντίθετα άρχισαν να ζουν με αυτές και να τις αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία. Τις κοίταξαν στα μάτια, αδιαφορούσαν για τα άσχημα σχόλια και συνέχισαν να δουλεύουν. Το ίδιο έκαναν κάποτε και στο ποδόσφαιρο. Και επέστρεψαν στην κορυφή του κόσμου επιδεικνύοντας ψυχραιμία, προσήλωση στον στόχο τους και ηρεμία στις δύσκολες στιγμές. Η Γερμανία στο Μουντομπάσκετ δίδαξε πολλά περισσότερα από σύγχρονο μπάσκετ. Δίδαξε πώς πρέπει να εξελίσσεται μια χώρα, πώς να βελτιώνεται, πώς να χτίζει. Τούτο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μας έδωσε.