Το γυμναστήριο και το Κέντρο Υγείας στο Μουζάκι Καρδίτσας χτίστηκαν ακριβώς πάνω στην κοίτη του ποταμού. Το 2020 ο «Ιανός» μπήκε στο Κέντρο και έκανε ζημιά αντίστοιχη εκείνης που έκαναν, επί παλιού ΠΑΣΟΚ, οι αγρότες της περιοχής στα νυχτερινά μαγαζιά. Και μετά τον «Daniel», στο κλειστό γυμναστήριο μπορούν πλέον να φιλοξενήσουν και κωπηλατικούς αγώνες. Και εδώ θα άξιζε στ’ αλήθεια να πιάσεις την κλωστή και να την ακολουθήσεις προς το παρελθόν. Ποιος έκανε αυτές τις μελέτες; Και ποιοι τις ενέκριναν υπογράφοντας τη χρηματοδότησή τους; Πώς είναι δυνατόν να μη σκέφθηκε κανένας ότι ένα έργο πάνω στην κοίτη του ποταμού ελέγχεται για μεγάλη επισφάλεια;
Οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα είχαν πολλά να πουν επί του θέματος, αλλά τώρα τρέχουν για τα χειρότερα. Ομοίως και για τα αντιπλημμυρικά έργα που, επειδή είναι υπόγεια, δεν έχουν κορδέλα, ψαλίδι και φωτογράφους. Είναι απολύτως βέβαιο ότι το ίδιο θα ισχύει και αλλού. Το κράτος χορηγεί κονδύλια, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αναλαμβάνει την υλοποίηση των έργων, πλην όμως ο έλεγχος είναι πλημμελής ή, τέλος πάντων, ελάχιστοι θα ασχολούνται στα σοβαρά. Μα κανένας να μη ρωτήσει πώς γίνεται δύο βασικές υποδομές να οικοδομούνται πάνω στην κοίτη του ποταμού; Κανένας;
Συζητάμε τώρα για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας. Ωραία. Υπό ποιο διοικητικό καθεστώς θα συγκροτηθεί το εγχείρημα; Θα φύγουν πάλι τα κονδύλια προς τις τοπικές Αρχές ώστε να πράξουν κατά βούληση; Καλό θα ήταν να το αποφύγουμε. Αυτό το τεράστιο πλέγμα έργων δεν πρόκειται να υλοποιηθεί γρήγορα και σωστά αν εμπλακεί το κουβάρι των φορέων. Η Θεσσαλία χρειάζεται το δικό της υπουργείο ή, έστω, έναν φορέα που να συγκεντρώνει τις αρμοδιότητες και να παρακάμπτει διαδικασίες. Με κεντρικό σχεδιασμό και ένα πρόσωπο αδιαμφισβήτητου κύρους που θα αναλάβει τον επανασχεδιασμό του χάρτη. Αν κολλήσουμε στις γνωστές διαδικασίες και πάμε να αποκαταστήσουμε τα πράγματα στήνοντας ακριβώς όπως ήταν, μπορεί να κάνουμε μία τρύπα στο νερό του κάμπου. Και αν το σκηνικό μείνει ίδιο, το δράμα θα ανέβει και πάλι έπειτα από μερικά χρόνια και θα είναι η ακριβότερη παραγωγή φαρσοκωμωδίας που έγινε ποτέ.