Είχα το προνόμιο να έχω παππού, πατέρα, σύζυγο φιλολόγους και δασκάλους της έδρας που υπηρέτησαν σχολεία στην ελληνική περιφέρεια, σε ορεινά χωριά, σε προσφυγικούς συνοικισμούς, ακόμη και σε φυλακές. Ο πατέρας μου είχε επιλεγεί από τους παράγοντες της παιδειάς της επαρχίας που δίδασκε, να διδάξει στις φυλακές Λαμίας καταδίκους που επιθυμούσαν να συμπληρώσουν την εκπαίδευσή τους που τους τη στέρησε η κράτηση. Ηταν, βέβαια, σε δίσεκτα χρόνια Εμφυλίου πολιτικοί κρατούμενοι που η ιδεολογία τους ήταν εφόδιο και όργανο της κοινωνικής τους παρουσίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή