Κι εγένετο εμφύλιος στον ΣΥΡΙΖΑ για ένα σποτ υποψηφίου στη Μακρόνησο. Ναι, καλά διαβάσατε. Στην πιο κρίσιμη καμπή του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σπαράσσεται για ένα σποτ. Την ίδια ώρα στελέχη και μέλη βρίσκονται σε μια ανοιχτή αντιπαράθεση κυρίως στο γήπεδο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ενώ κορυφώνονται οι διεργασίες για την ανάδειξη νέου αρχηγού.

Ούτε πλαίσιο, ούτε σχέδιο, ούτε καν μια δημιουργική αντιπαράθεση που είναι πάντα το ζητούμενο. Μόνο άγονες και παρωχημένες λογικές που απλώς επιβεβαιώνουν ένα κλίμα εσωστρέφειας στον όλο χώρο ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ξεχνά το βασικό και το μείζον: πως παραμένει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πως ανεξάρτητα της εσωτερικής τροχιάς του οφείλει να ασκεί έλεγχο στην κυβέρνηση και με επάρκεια να στέκεται στα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα.

Παράλληλα και σε συνδυασμό με αυτό, ξεχνά πως για ένα μέρος των πολιτών είναι το κόμμα που θα πρέπει με ωριμότητα να κάνει τα αναγκαία βήματα και να ξεφύγει από παλιές ιδεοληψίες (πολλές εκ των οποίων το κρατούν σήμερα δέσμιο των μικρών και μεγάλων εμφυλίων στο εσωτερικό του). Ας καταλάβουν έστω τώρα οι παλιοί και οι νέοι του ΣΥΡΙΖΑ πως η όλη εικόνα μόνο ελκυστική δεν είναι για τους ίδιους. Και πως το ζητούμενο της μεγάλης συμμετοχής την προσεχή Κυριακή είναι ένα στοίχημα που καθορίζεται από τους ίδιους και το πόσο πείθουν όλοι μαζί.