Ταυτότητα

Οι ευλαβικά πιστοί στο αριστερό δόγμα ίσως βλέπουν τη διάσπαση τη μεθεπομένη της εκλογής του αρχηγού από τη συριζαϊκή βάση σαν ευκαιρία να δοκιμαστεί και να θριαμβεύσει μια απ’ τις αλήθειες πάνω στις οποίες στηρίζεται η πίστη τους: η αλήθεια του τσιτάτου «το κόμμα δυναμώνει όταν ξεκαθαρίζει τις γραμμές του». Σύμφωνα μ’ αυτή την ανάλυση, εφόσον όποιοι διαφωνούν με τη νέα ή τον νέο πρόεδρο αποχωρήσουν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυξήσει τις πιθανότητές του να αποκτήσει την περιλάλητη ιδεολογική καθαρότητα – και χάρη στην τελευταία ενδέχεται κάποια στιγμή να ξεθολώσουν τα μηνύματα που εκπέμπει στο εκλογικό σώμα. Το σκεπτικό φαίνεται στα μάτια πούρων αριστερών λογικό. Παραβλέπει μια διόλου αμελητέα παράμετρο της πρόσφατης κομματικής ιστορίας, όμως. Ο «ιδρυτής της παράταξής» τους μπορεί να μεγάλωσε τα όρια της εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ταυτόχρονα του προκάλεσε μια κρίση ταυτότητας. Το τσιπρικό κόμμα ήταν και με τους ριζοσπάστες και με τους κεντρώους, και με τον Καμμένο και με τον Ανδρέα Παπανδρέου, και με την Παναγιά και με τον Λούλα. Ακόμη κι όταν ήταν ενωμένο, δηλαδή, ήταν πολλαπλά διπολικό. Αρα, προς ποιον απ’ όλους τους ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από μια διάσπαση;