Επισκέφθηκα το εξοχικό φίλου στη Χαλκιδική, ένα σπίτι χτισμένο μπροστά στη θάλασσα: μεσολαβεί χωματόδρομος, η άμμος της παραλίας και μετά το νερό – ε, λοιπόν πάνω στην άμμο και σε προοπτική διακοσίων μέτρων είχε φυτεμένες δεκάδες ιδιωτικές ομπρέλες που παρέμεναν εκεί αγέρωχες, μέρα και νύχτα. Ιδιώτες είχαν κατοχέψει το μέρος κανονικά – ρώτησα αν έχει αντιδράσει ο δήμος. Ο φίλος μου είπε πως οι δημοτικές υπηρεσίες έχουν ξηλώσει δύο φορές τις ομπρέλες, αλλά την επόμενη μέρα οι λεβέντες ήρθαν και ξαναφύτεψαν άλλες. Και μάλλον είναι οι ίδιοι που θα υποστηρίζουν και το δίκαιο κίνημα της ξαπλώστρας, μου είπε, διότι ο Ελλην έχει διπλή αντίληψη για το κράτος: η μία θέλει ένα κράτος-μπουρδέλο για τον ίδιο ώστε να κάνει όποια παρανομία μπορεί και η έτερη ένα κράτος-ανελέητο τιμωρό αλλά μόνον για τους άλλους. Ενα κράτος ντουμπλ-φας, που να προσαρμόζεται στην ευελιξία του απογόνου των Σαλαμινομάχων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή