Κληρονομιά

Ο ιδρυτής της παράταξής τους – όπως τον αποκαλούν πλέον όλες οι τάσεις κι οι φράξιες – τους κληροδότησε έναν ΣΥΡΙΖΑ που καβάλησε το ρεύμα της αγανάκτησης για να φτάσει στο Μαξίμου. Ταυτόχρονα, κληρονόμησαν κι ένα κόμμα που δεν δίστασε να συμπορευτεί κυβερνητικά με τους καμμενικούς πολέμιους της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αλλά κι ένα που επιχείρησε πολλές αμφίπλευρες διευρύνσεις, ανοίγματα που έφεραν στους κόλπους του ό,τι είχε ξεμείνει απ’ το βαθύ ΠΑΣΟΚ και τη νεοκαραμανλική λαϊκή Δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα έγινε επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ του πολακισμού, η πολιτική δύναμη που καθηλώθηκε στην προηγούμενη ιστορική φάση της οργής και θεωρούσε – αφελώς, όπως έδειξε το νταμπλ σκορ των τελευταίων εθνικών εκλογών – ότι όσο πιο πολλή τοξικότητα επιστρατεύει, τόσο περισσότερο θα αυξάνει τα ποσοστά της. Ο Αλέξης στον οποίο ομνύουν τους παρέδωσε ένα κόμμα αρχηγοκεντρικό. Για την ακρίβεια, ένα απόλυτα εξαρτημένο από τον χαρισματικό αρχηγό του – σχεδόν εθισμένο σ΄αυτόν, αφού και σήμερα αναζητά το πρόσωπο που τον θυμίζει έστω κι αμυδρά. Η κληρονομιά του προσεχώς τέως προέδρου είναι πράγματι βαριά. Ικανή να λυγίσει σε μια εθνική κάλπη οποιονδήποτε επιχειρήσει να την εκμεταλλευτεί.