Ο παράξενος θάνατος του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό που παρακολουθούμε είναι ο θάνατος ενός κόμματος. Με Κασσελάκη αύριο ή χωρίς Κασσελάκη, το μοιραίο έχει ήδη επέλθει την προηγούμενη Κυριακή. Μπορούμε να επιστρατεύσουμε περίπλοκες ορολογίες για τη δύναμη της επικοινωνίας και της «μεταπολιτικής», μπορούμε να συνωμοσιολογήσουμε κατά βούληση για τον υποτιθέμενο υπόγειο ρόλο του Αλέξη Τσίπρα, των Αμερικανών ή των «μεγάλων συμφερόντων», ο πυρήνας όμως του γεγονότος είναι ένας και αδιαμφισβήτητος. Μια ομάδα του κόμματος επέλεξε να προωθήσει έναν ερχόμενο πολιτικά από το Πουθενά και εβδομήντα χιλιάδες ψηφοφόροι αυτού του κόμματος ψήφισαν το προσώρας Τίποτα. Και μάλιστα το Τίποτα στολισμένο με ό,τι παραδοσιακά αποστρεφόταν το φαντασιακό της Αριστεράς. Εννοείται ότι το Πουθενά και το Τίποτα δεν αναφέρονται στον άνθρωπο Κασσελάκη, οι ικανότητες και ο ρόλος του οποίου θα κριθούν στο προσεχές μέλλον. Αναφέρονται στην ιστορική διαδρομή ενός συγκεκριμένου κόμματος και ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που καθόρισε (κυρίως αρνητικά) την εξέλιξη της χώρας την τελευταία δεκαετία.