Νίκη με πολλαπλά μηνύματα

Αυτό ήταν! Τελείωσε το έργο. Το ιδιότυπο «κυνήγι θησαυρού» στον ΣΥΡΙΖΑ, με αντικείμενο τον θρόνο του αρχηγού, ολοκληρώθηκε και έχουμε πλέον νικητή: ονομάζεται Στέφανος Κασσελάκης, και εκτός από τον κότινο του νικητή στο κεφάλι, φέρνει μαζί του ένα νέο είδος πολιτικής επικοινωνίας, πιο σύγχρονης, περισσότερο αποτελεσματικής, και εντελώς αφυδατωμένης ιδεολογικοπολιτικά.

Νίκησε, καθαρά, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους, με μόνο όπλο την τρομακτική δύναμη της εικόνας, και με την υπόσχεση ότι θα ξαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Και νίκησε κατά κράτος έναν αποκρουστικό, δυσκίνητο, δεινόσαυρο: το κομματικό κατεστημένο του ΣΥΡΙΖΑ, που τον πολέμησε με πάθος και με άθλια μέσα, προκειμένου να ανατρέψει αυτό που ήδη φαινόταν αναπόφευκτο. Οτι θα κέρδιζε τις εκλογές, όσους και αν κατάφερνε να κινητοποιήσει το κατεστημένο από την εξίσου αγκυλωμένη εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μεγάλη νίκη του Κασσελάκη στέλνει πολλαπλά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Στους ομοφοβικούς της ελληνικής κοινωνίας που φρικάρουν στην ιδέα του σεξουαλικού προσανατολισμού του, στο πολιτικό σύστημα το οποίο καλείται να αλλάξει για να μπορέσει να τον αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις, και βεβαίως στην κυβέρνηση. Η οποία θα ήταν ευτυχής να είχε απέναντί της την «προβλέψιμη» κυρία Αχτσιόγλου, αλλά τώρα οφείλει – άμεσα! – να αναθεωρήσει τη στρατηγική της. Οι ειρωνείες, τα χασκόγελα, η απαξίωση του Στέφανου και ο δήθεν «πόνος» της που δεν υπάρχει αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα, προφανώς πρέπει να δώσουν τη θέση τους στη μελέτη του «φαινομένου» ώστε να υπάρξει και η ανάλογη, συνετή, αντιμετώπισή του.

Το έλεγα και προ ημερών: ο Κασσελάκης ήρθε για να μείνει και όποιος το παραγνωρίσει αυτό, είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί προ εκπλήξεων, που δεν θα είναι ευχάριστες…

Για τον ίδιο βέβαια, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Το μεγάλο του στοίχημα είναι να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ενωμένο. Αλλά τίποτε δεν συνηγορεί ότι αυτή είναι μια εύκολη δουλειά…

Η γλυκιά εξουσία

Αν πάντως θελήσουμε να αξιολογήσουμε τι έμεινε από αυτή τη μάχη για την ανάδειξη του διαδόχου του Αλέξη του απόμαχου, του βετεράνου, θα καταλήγαμε στις υποσχέσεις και των δύο υποψηφίων, ότι θα φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ξανά. Οτι μπορούν να νικήσουν τον Μητσοτάκη. Εχει ενδιαφέρον ότι το ξεκίνησε ο Στέφανος και ακολούθησε η Εφη. Πότε το ξεκίνησε η Εφη; Μετά την ήττα της από τον Στέφανο στον πρώτο γύρο. Τι μας λέει αυτό; Οτι η γυναίκα κατάλαβε έστω και αργά, πόσο λάθος ήταν να επιμένει να μεταφέρει την αντιπαράθεση με τον Στέφανο σε ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα. Και αν η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερή, πολύ αριστερή ή light κεντροαριστερή. Δεκάρα δεν έδιναν οι ψηφοφόροι γι’ αυτά. Εκείνο που τους ενδιέφερε, ήταν το ποιος θα τους υποσχεθεί, με τον πιο πειστικό τρόπο, την επιστροφή στη γλυκιά εξουσία. Ποιος θα τους τάξει, ότι θα την απολαύσουν και πάλι, και ότι θα βγουν από την έρημο που βρίσκονται εδώ και τεσσεράμισι χρόνια, από το «καταραμένο» 2019, τότε που ο Αλέξης ο απόμαχος, ο λατρεμένος, την έχασε μέσα από τα χέρια του.

Αυτό ήταν το μοναδικό διακύβευμα στην ψηφοφορία. Τόσο της περασμένης Κυριακής, όσο και χθες. Κέρδισε αυτός που φάνηκε πειστικότερος, και πιο διεισδυτικός στη μάζα των ψηφοφόρων που έχουν απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, και αντικείμενο συζητήσεων επιπέδου καφενείου…

Οι επαφές του απόμαχου

Φυσικά από τη χαρά, ήταν σχεδόν αδύνατον να λείπει ο Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος. Ψήφισε (Κασσελάκη) αυτή τη φορά στην Καισαριανή, και όχι στην Πλάκα, όπως την προηγούμενη Κυριακή. Επειδή άμα είσαι αριστερός πατεντάτος, ωραίος και μοιραίος, δεν γίνεται να ψηφίζεις στην αριστοκρατική Πλάκα. Στην Καισαριανή ή στη Δραπετσώνα πρέπει να ψηφίσεις. Ή το πολύ πολύ κανένα Πέραμα. Ο δικός μας επέλεξε τελικά την Καισαριανή αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Διότι ο Αλέξης ο απόμαχος, ο βετεράνος πια, τρόπον τινά μας προανήγγειλε ότι επέρχεται «πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες». Κι ακόμη ποια είναι πλέον η επιδίωξή του (φαντάζομαι και του καινούργιου προέδρου): να επανέλθει το κόμμα της χαράς στην εξουσία. Προφανέστατα για να ολοκληρώσει το δικό του «έργο», το οποίο πληρώνουμε εμείς, και θα πληρώνουν δύο γενιές ακόμη. Το είπε καθαρά χθες στη δήλωσή του:

«Οι αληθινοί, οι μεγάλοι αγώνες που έχουμε να δώσουμε μπροστά μας δεν είναι οι εσωκομματικοί αγώνες, είναι αγώνες στο κοινωνικό πεδίο και θα τους δώσουμε όλοι και όλες μαζί ενωμένοι για να στηρίξουμε ακόμα πιο αποτελεσματικά στην κοινωνία και να φέρουμε σύντομα τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και την προοδευτική παράταξη σε τροχιά διακυβέρνησης».

Υποθέτω ότι με αυτό το αντικείμενο πραγματοποιεί και τις επαφές με στελέχη που όσο ήταν αρχηγός έπιναν νερό στο όνομά του, στα γραφεία που ήδη νοίκιασε στη Λεωφόρο Αμαλίας. Μου είπαν ότι επιβεβαιώνει ότι παραμένουν αφοσιωμένοι σε αυτόν, και καμία Κίρκη δεν πρόκειται να τους απομακρύνει από κοντά του…

(Περισσότερα, επ’ αυτού, προσεχώς…)

Εκλογικές ανησυχίες

Exit polls δεν έγιναν για τη χθεσινή τελική αναμέτρηση των δύο μονομάχων, πράγμα που το θεωρώ απολύτως λογικό. Λεφτά μπορεί να υπήρχαν (και για τους δύο, ενημερώνω) αλλά οι εταιρείες δημοσκοπήσεων ζητούσαν τα μαλλιά της κεφαλής τους για να τα πραγματοποιήσουν. Και δεν έκαναν. Ούτε ο Κασσελάκης το αποτόλμησε μόνος του. Ισως γιατί αυτή η αλεπού ο Σκουρλέτης, είχε ήδη θέσει θέμα «πόθεν έσχες» για εκείνον και για την πολυδάπανη προεκλογική καμπάνια που διεξήγαγε, πράγμα το οποίο νομίζω ότι φρέναρε κάθε σχετική σκέψη. Γιατί να προκαλέσει, τις τελευταίες κρίσιμες ώρες; Αν και πάλι, θα τεθεί, τις επόμενες ημέρες με κάποιον τρόπο, ως θέμα το «οικονομικό» σκέλος των εκλογών – να μου το θυμηθείτε. Ειδικά μετά το χθεσινό μπαράζ sms που έστελνε το επιτελείο Κασσελάκη σε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προσέλθουν στα εκλογικά κέντρα να ψηφίσουν. Οι γνωρίζοντες υποστηρίζουν ότι υπήρξε «ενημέρωση» της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής από συνεργάτη της Εφης Αχτσιόγλου, και για τον λόγο αυτόν, η μορφή Γιάννης Δρόσος, καθηγητής και άλλα τινά παρελθοντολογικού χαρακτήρα θέματα (ΕΡΤ, ΕΠΟ κ.λπ.), εξαναγκάστηκε να συστήσει «να αποφεύγεται κατά την ημέρα της εκλογής κάθε προσπάθεια να επηρεάζεται το εκλογικό φρόνημα των ψηφοφόρων».

Γελάσαμε πάλι…

Η πρόβλεψη ήταν… ακριβής

Exit polls δεν έγιναν, όπως προανέφερα, όμως το περιβάλλον Κασσελάκη είχε ήδη από νωρίς το απόγευμα, κατά τις 3 ας πούμε, προαναγγείλει ότι ο Στέφανος κερδίζει την Αχτσιόγλου «πολλά με λίγα». Συγκεκριμένα «τουλάχιστον με 10 μονάδες διαφορά». 55%-45%. «Πρόβλεψη» που άλλαξε ελαφρώς, εκεί κατά τις 7.30′ με τους ίδιους ανθρώπους να το προσδιορίζουν στο 57%-43%, για να επανέλθουν όμως και πάλι στην αρχική πρόβλεψη με το που παρατάθηκε η ψηφοφορία ως στις 9 το βράδυ.

Βουλωμένα γράμματα διάβαζε το επιτελείο του Στέφανου; Είχε καμιά εξ ουρανού επιφοίτηση; Αγνοώ. Σηκώνω τα χέρια ψηλά! Πάντως, αυτά τα νούμερα κυκλοφορούσαν ακόμη και όταν έκλεισαν οι κάλπες, και ξεκίνησε η καταμέτρηση! Οφείλω να το σημειώσω αυτό, διότι δεν μου είχε ξανασυμβεί. Με την έννοια ότι δεν το είχα ξανασυναντήσει στο παρελθόν. Να σου λένε ποσοστά, χωρίς να υπάρχει καμιά ένδειξη από πουθενά. Εκτός πια και αν η οργάνωση του Στέφανου ήταν τόσο καλά συγκροτημένη, που γνώριζε ποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα ψήφιζαν τι, πράγμα που δεν το πιστεύω με τίποτε.