Οι ιδιοκτήτες μιας νεκρής Αριστεράς

Γκρίνια. Τόση γκρίνια, που δεν ακούς ούτε από θυμωμένο πεντάχρονο που του πήραν το παιxνίδι του γιατί ήρθε η ώρα να πάει για ύπνο. Βέβαια, είναι λογικό: άμα κάνει έτσι ένα πεντάχρονο, πώς θα κάνουν τόσοι ενήλικοι που αναπαράγουν τη νοοτροπία του, αλλά χωρίς τις δικαιολογίες του; Αντιθέτως, βαρύνονται από το ότι συμπεριφέρονται σαν μωρά παιδιά όταν λένε πως είναι προοδευτικοί, αριστεροί, αλλά το τελευταίο που τους απασχολεί είναι η βούληση που εκφράζει το ίδιο το εκλογικό σώμα που τους δεσμεύει.