Δεν ξέρω πόσα χρόνια είχα να κατεβάσω το βιβλίο από το ράφι· μάλλον από τα φοιτητικά. Φυλλομέτρησα τις σελίδες με τις υπογραμμίσεις και θυμήθηκα τον νεανικό μου εαυτό να διαβάζει, να αγανακτεί αλλά και να μαγνητίζεται, όπως κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάτι που μας στέκεται στον λαιμό αλλά και το μαντεύουμε αληθινό: τη «verita effetuale», όπως την αποκαλεί ο Μακιαβέλι στον Ηγεμόνα του (1513), τη συγκεκριμένη δηλαδή πραγματικότητα των πραγμάτων. Που για να μας είναι χρήσιμη πρέπει να την κοιτάμε όπως είναι, και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή