Ποσοστά

Η κάθε πλευρά, δηλαδή, δείχνει να μην αναγνωρίζει στην απέναντι το προνόμιο του τίτλου που τους ξεχωρίζει στα ίδια τους τα μάτια απ’ τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Οσοι τους κοιτούν απ’ έξω δεν εκπλήσσονται. «Η αναζήτηση εσωτερικών εχθρών ήταν πάντα χόμπι του χώρου τους», αναφέρουν. Οι πιο κυνικοί βάζουν ήδη στοιχήματα για τον χρόνο της αποχώρησης των δυσαρεστημένων. Είτε ποντάρουν στις μέρες που θα διεξαχθεί το συνέδριο, είτε εκτιμούν πως όλα θα κριθούν στην ευρωκάλπη – όπου θα φανεί πώς μπορεί να γράψει ο κασσελακικός ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολο των ψηφοφόρων. Παρ’ όλα αυτά, συριζαίοι πασών των αποχρώσεων μουρμουρίζουν τα ευχολόγια περί ενότητας σαν να πιστεύουν ότι η επίκλησή της και μόνο αρκεί για να εκμεταλλευτεί το κόμμα το μομέντουμ που δημιούργησε η ανάδειξη προέδρου από τη βάση. Ακόμη, πάντως, κι αν είχαν μπει τα σπαθιά στα θηκάρια – όπως συνέβη στα άλλα κόμματα έπειτα από τέτοιες διαδικασίες –, η αντιστροφή της δημοσκοπικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν δεδομένη. Η εμπειρία έχει δείξει ότι στην περίοδο που ακολουθεί τις εσωκομματικές εκλογές τα ποσοστά τσιμπάνε. Εφόσον ο χρόνος περνά χωρίς να ανανεώνονται ιδέες, προτάσεις και στρατηγική, όμως, ξαναπέφτουν.