Μόλις 18 χρόνων πίστεψε ότι αποχαιρετούσε για πάντα τη ζωγραφική. Αποφάσισε να ακούσει τη συμβουλή της μητέρας του και να «πάρει ένα χαρτί στο χέρι» του. Μόλις πάτησε το πόδι του στο Πολυτεχνείο, στη σχολή Αρχιτεκτόνων, χάρισε σε έναν φίλο του τα πινέλα και τα χρώματά του. Πίστευε ότι τη ζωγραφική δεν μπορείς να τη βάλεις σε δεύτερη μοίρα. Της αφοσιώνεσαι. Και έκτοτε δεν ξαναζωγράφισε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ