Eίναι ασφαλώς ακόμη νωρίς. Μόλις τρεις μήνες έχουν περάσει από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και μόλις μία εβδομάδα από την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λοιπόν λογικό οι ψηφοφόροι να τηρούν στάση αναμονής. Από τη μια πλευρά, δεν είναι ενθουσιασμένοι με τη διαχείριση των καταστροφών του καλοκαιριού από την κυβέρνηση. Από την άλλη, θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον Κασσελάκη, όχι πια ως υποψήφιο που εμφανίστηκε ξαφνικά στην πολιτική σκηνή, αλλά ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα κληθεί να δώσει μάχες, να διατυπώσει προτάσεις, να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο εναλλακτικό κυβερνητικό πρόγραμμα. Κι όλα αυτά, συγκρατώντας τις φυγόκεντρες τάσεις που ήδη σημειώνονται στο κόμμα του, τόσο προς τα αριστερά όσο και προς τα δεξιά.
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όμως ο μόνος που βρίσκεται αντιμέτωπος με άμεσες και σημαντικές προκλήσεις. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που μετά τις εκλογές είχε βάλει πλώρη για να διεκδικήσει σταδιακά τη δεύτερη θέση, θα κληθεί τώρα να αντικρούσει το άνοιγμα του «νέου ΣΥΡΙΖΑ» προς τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους. Αν δεν βρει απαντήσεις, και οι προσδοκίες για δημοσκοπική άνοδο δεν εκπληρωθούν, είναι πιθανό ορισμένοι ψηφοφόροι του να απογοητευθούν και να στραφούν προς τα κόμματα εξουσίας.
Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, τέλος, δεν έχει προς το παρόν λόγους να ανησυχεί. Παρά τα λάθη, τις παραλείψεις και τα κενά του πολυδιαφημισμένου επιτελικού κράτους, οι δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνουν παρά μια φυσιολογική και αναστρέψιμη φθορά. Αν ο Κασσελάκης όμως καταφέρει να σταθεί στα πόδια του, κάποιοι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι που είχαν καταφύγει στη ΝΔ ελλείψει άλλων λύσεων ενδέχεται να την εγκαταλείψουν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει πάψει επίσης καμιά στιγμή να δέχεται πιέσεις από τα δεξιά του, οι οποίες θα ενταθούν αν αναλάβει πρωτοβουλίες είτε στα εθνικά θέματα, με μια προσέγγιση διαρκείας με την Τουρκία, είτε στο κοινωνικό πεδίο, με τη θεσμοθέτηση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.
Το διάστημα έως τις ευρωεκλογές, έτσι, θα είναι κρίσιμο, καθώς θα φανεί ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χάσουν από την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Η Ελλάδα έχει όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες περιόδους: δεν φοβάται πια μήπως πέσει στα βράχια.