Αν είχαν νικήσει οι φοιτητές, γράφει ο σερβοαμερικανός οικονομολόγος Μπράνκο Μιλάνοβιτς στο blog του, θα είχαν γίνει εκείνοι η νέα κόκκινη μπουρζουαζία. Αλλωστε οι άνθρωποι εναντίον των οποίων διαδήλωναν είχαν ξεσηκωθεί κι εκείνοι τρεις δεκαετίες νωρίτερα εναντίον του τότε ταξικού συστήματος της Ευρώπης, για να πάρουν στη συνέχεια τη θέση του. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η «κόκκινη μπουρζουαζία» της Γιουγκοσλαβίας είχε μια ιδιαιτερότητα, καθώς ήταν αυτοδημιούργητη (ήλθε μόνη της δηλαδή στην εξουσία) και διακρινόταν από μια υπερηφάνεια τόσο για την αδέσμευτη πολιτική της Γιουγκοσλαβίας όσο και για τον δυσανάλογα μεγάλο ρόλο που έπαιζε στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Τελικά διασπάστηκε, καθώς κάθε εθνότητα έκρινε ότι θα ήλεγχε καλύτερα μια ομοιογενή, έστω και μικρότερη, χώρα. (Προηγήθηκε βέβαια η προσπάθεια του αρχηγού της σερβικής εθνότητας, κάποιου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, να επιβάλει τη θέλησή του διά της βίας).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή