Περί πατριωτικής ευθύνης

Κρίμα, όχι, πραγματικά κρίμα. Εγκύρως ενημερώθηκα ότι δεν πρόκειται να υλοποιηθεί η πρόθεση του προέδρου Στέφανου (Κασσελάκη) να υπηρετήσει στην παραμεθόριο, και δη στη νήσο Ρω, όπως είχε εκφράσει την (ζωηρή) επιθυμία του. Οπως σημείωνα και το Σάββατο, στη Ρω, υπηρετούν άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων, και δεν προβλέπεται θέση για κληρωτούς – πλην εκείνων που είναι επιφορτισμένοι με βοηθητικές δουλειές, ήτοι μαγειρείο, καθαριότητα κ.λπ. Ως εκ τούτου, δεν πρόκειται να τοποθετηθεί στη Ρω, ο αρχηγός Στέφανος. Οχι. Ονειρο ήταν και πάει, η Ρω. Λογικό. Επειδή ουδείς μπορεί να φανταστεί αρχηγό κόμματος (ούτε κι εγώ ο οποίος διαθέτω, αποδεδειγμένα όπως λέει και ένα τραγούδι του Πασχάλη Τερζή, «φαντασία μου πλανεύτρα, είσαι η πιο μεγάλη κλέφτρα», μια τέτοια φαντασία!) να σερβίρει στο ΚΨΜ πατάτες με κοτόπουλο ή να στρώνει κρεβάτια ή ακόμη χειρότερα να καθαρίζει την περίφημη «Καλλιόπη» (υπάρχουν ακόμη τέτοιες στον Στρατό;)! ούτε στο γειτονικό Καστελλόριζο, να βλέπει το νησάκι με κιάλια θα τοποθετηθεί. Κάπου εδώ γύρω, σε κάνα γραφείο θα περάσει το 20ήμερο, που έχει αποφασίσει να υπηρετήσει.

Ομως, μια και το ‘φερε η κουβέντα, και χωρίς να θέλω να υπεισέλθω στα προσωπικά του προέδρου, γιατί επιλέγει να υπηρετήσει ένα 20ήμερο, και να πληρώσει το υπόλοιπο της θητείας του; Για να λένε οι οπαδοί ότι πήγε φαντάρος; Αν όπως τον περιέγραφα το Σάββατο διαπνέεται από… πατριωτική ευθύνη και προσήλωση στο εθνικό καθήκον, το σωστό θα ήταν να υπηρετούσε ολόκληρο το 6μηνο που του αναλογεί. Να τον παραδεχθούμε όλοι…

Οργή και ρομαντισμός

Αντιλαμβάνομαι τη… δίκαιη οργή του υπουργού Ακη Σκέρτσου, διότι ο πρόεδρος Στέφανος «δεν αναγνωρίζει» ως οφείλει (!!) ότι η κυβέρνηση προτίθεται να αποκαταστήσει τις ζημιές στα έργα του Καλατράβα στο Ολυμπιακό Στάδιο, αλλά διαπιστώνω ότι και ο υπουργός Ακης, όπως και άλλοι υπουργοί, διακατέχονται από έναν… ρομαντισμό, θα τον χαρακτηρίσω, για την πολιτική. Δεν ξέρω αν πρόκειται για συναίσθημα εσχάτως αποκτηθέν (άμα είσαι χρόνια υπουργός, όσο περνάει ο καιρός, συν την οίηση με την εξουσία ρέπεις και προς τον… ρομαντισμό), καταλαβαίνω, ωστόσο την αγωνία του, να συμβάλει στις γνώσεις του προέδρου Στέφανου. Δοθέντος ότι «μαθαίνει γρήγορα». Εξού και ανέλαβε να του απαντήσει ότι η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει 57 εκατ. από το… έρμο Ταμείο Ανάκαμψης για την επισκευή και τη συντήρηση των ζημιών. Διότι ο πρόεδρος Στέφανος, είχε προηγουμένως αναρτήσει βίντεο του 2021, στο οποίο ο Πρωθυπουργός δεσμευόταν για την αποκατάσταση των ζημιών, και τη συντήρηση των έργων του Καλατράβα στο ΟΑΚΑ. Για το γιατί έπρεπε να περάσουν δύο, δυόμισι χρόνια για να ξεκινήσει η διαδικασία (αν ξεκίνησε δηλαδή, γιατί ούτε γι’ αυτό δεν είμαστε σίγουροι), ο υπουργός Ακης δεν το εξηγεί στη δήλωσή του, με την οποία, υποτίθεται, ότι κάνει… «με τα κρεμμυδάκια» τον Κασσελάκη.

Είναι ίσως, το μικρό του μυστικό…

Δύο απορίες

Επί του συγκεκριμένου θέματος όμως έχω δύο απορίες, τις οποίες και θέλω να εκθέσω.

Απορία πρώτη: γιατί κλήθηκε να απαντήσει ο Σκέρτσος στον Κασσελάκη; Υπουργός Υποδομών δεν υπάρχει; Υπουργός Αθλητισμού ίσως; Εξ όσων γνωρίζω, αυτός ο δεύτερος, ο Γιάννης Βρούτσης, πριν από την ανακοίνωση του προβλήματος στο ΟΑΚΑ, ζήτησε να συναντηθεί με τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού Γιάννη Αλαφούζο, ώστε να τον ενημερώσει, επειδή ο Παναθηναϊκός στερείται πλέον του γηπέδου στο οποίο δίνει τους αγώνες του για το πρωτάθλημα Europa League. Και η συνάντηση πραγματοποιήθηκε. Γιατί δεν ανακοίνωσε – ως αρμόδιος – ότι, ξέρετε, υπάρχουν 57 εκατ. με τα οποία θα χρηματοδοτηθεί το έργο της συντήρησης του ΟΑΚΑ;

Απορία δεύτερη, ποιος αναγνωρίζει, και τι, θετικό σε κάποιον πολιτικό του αντίπαλο σε αυτή τη χώρα; Εχει συμβεί ποτέ, για να εγκαλείται ο Κασσελάκης, που δεν το κάνει; Το είχε κάνει κάποτε ο Σκέρτσος ή άλλος από τη νυν κυβέρνηση για τους προηγούμενους;

Συμπέρασμα, γενικό: αν αυτός είναι ο τρόπος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση για να απαντάει στον Κασσελάκη (διά του Σκέρτσου δηλαδή), και δη με λεκτικές ή νοηματικές ακροβασίες, μάλλον πρέπει να το πάρει αλλιώς. Γιατί θα βρει…

Η μεθόδευση του απόμαχου

Στο μεταξύ όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, δέχομαι συνεχώς ερωτήσεις, αν «πίσω από τον Στέφανο είναι ο Τσίπρας», και σε καταφατική απάντηση (καθημερινά άλλωστε επιβεβαιώνεται η αρχική μου εκτίμηση), η επόμενη ερώτηση είναι «γιατί να το κάνει». Παιδιά, θα το ξαναπώ, διότι έχει καταντήσει τελείως βαρετή αυτή η ιστορία: ο Κασσελάκης είναι μία ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ (το γράφω με κεφαλαία για να δείξω και γραπτώς το μέγεθός της) μεθόδευση του προέδρου Αλέξη, του απόμαχου, του βετεράνου, να ξεφτιλίσει τη διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ, και διά του εξευτελισμού αυτού, όλο το γηραλέο κομματικό «απαράτ» που του έκανε τη ζωή δύσκολη όλα τα προηγούμενα χρόνια, τραβώντας τον συνεχώς από το… αριστερό μανίκι. Εφερε από το πουθενά έναν τύπο, ο οποίος τους ξετίναξε, για να τους αποδείξει ότι στην πραγματικότητα το πολιτικό του έρμα ήταν μηδενικού επιπέδου.

Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, πίσω από τον Κασσελάκη. Ούτε Αμερικανοί, ούτε μασόνοι, ούτε Εβραίοι, ούτε καπιταλιστές – μόνο Τσίπρας. Εκανε μια ασύλληπτη κίνηση, η οποία θυμίζει Βυζάντιο και προσιδιάζει σε πολιτικό μεγάλου βεληνεκούς, και φαίνεται να του βγαίνει…

Προς επίρρωση όλων των προηγουμένων, σημειώστε και αυτό: διπλωματικός σύμβουλος του Κασσελάκη ανέλαβε ήδη ο σύμβουλος του προέδρου Αλέξη, Βαγγέλης Καλπαδάκης. Θα τον συνοδεύσει στην Κύπρο, την προσεχή Πέμπτη. Και έτσι θα αποφύγει, είναι βέβαιο, τα ανιστόρητα περί «κρατιδίου δικού τους» κ.λπ. κ.λπ.

Στη «δίνη των κρίσεων»

Εχω αναφερθεί κατ’ επανάληψιν στην περίπτωση του Γιάννου Παπαντωνίου, και τη δικαστική ομηρεία του, εξαιτίας της οποίας πήγε και φυλακή, επί ΣΥΡΙΖΑ, προς επιβεβαίωση της ψευδοπροσπάθειας που είχε ξεκινήσει για τη δήθεν «κάθαρση», αλλά στην πραγματικότητα επρόκειτο για κυνήγι μαγισσών. Ο Παπαντωνίου «τραβιέται» ακόμη με αυτή την ιστορία, παρότι από πουθενά δεν επιβεβαιώθηκε ότι τα χρήματά του ήταν προϊόν χρηματισμού. Ωστόσο εξακολουθεί να δίνει έναν άνισο αγώνα προκειμένου να αποδείξει την ακεραιότητά του, και στις 30 Οκτωβρίου έχει μία ακόμη δίκη, στην οποία δεν υπάρχουν συγκατηγορούμενοί του, αλλά, εδώ είναι και το σημαντικό, ούτε μάρτυρες κατηγορίας! Πρόκειται όμως για μια ύστατη προσπάθεια να «καθαρίσει» το όνομά του στην κοινωνία. Τον καταλαβαίνω.

Θυμήθηκα τον Γιάννο, και την υπόθεσή του, με αφορμή πρόσκληση που παρέλαβα για μια εκδήλωση απόψε, στον Ιανό στην οδό Σταδίου. Παρουσιάζει ένα ακόμη βιβλίο που επιμελήθηκε ο ίδιος, και αφορά το γνωστικό του αντικείμενο – την οικονομία. Επιγράφεται «Στη δίνη των κρίσεων», και όπως γίνεται σαφές και από τον τίτλο, είναι μια ανατομία των αλλεπάλληλων οικονομικών κρίσεων που αντιμετώπισε η χώρα από το 2009 έως σήμερα.