Εν είδα, ότι ουδέν είδα

Αν έπρεπε να συνοψίσουμε σε μία φράση όλα όσα μας παρουσίασαν οι δύο Αιώνιοι στην πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση για φέτος στον τελικό του Super Cup, θα λέγαμε: τα είδαμε όλα… χωρίς να δούμε τίποτα! Και εξηγούμαστε. Στο πρώτο ημίχρονο πραγματικά… τα είδαμε όλα. Τέτοια εξέλιξη σε αγώνα μπάσκετ στην Ελλάδα δεν βλέπουμε ούτε κάθε 16.000 χρόνια, όπως έλεγαν κάποιοι επιστήμονες μιλώντας για την κακοκαιρία Daniel. Ειδικά σε ντέρμπι Αιωνίων. Ακόμα και στον περίφημο πέμπτο τελικό των πλέι οφ του 1996, που είχε λήξει με 73-38 υπέρ του Ολυμπιακού, δεν είχε πάει έτσι το πράγμα στο πρώτο μέρος. Ο Παναθηναϊκός είχε σκοράρει 23 πόντους (και όχι 11 με μόλις τρία εύστοχα σουτ), ενώ σε κανένα σημείο δεν έμεινε άποντος για 14 ολόκληρα λεπτά. Αυτό που έγινε το Σάββατο ήταν πρωτοφανές. Και μάλλον δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Διότι εκτός όλων των άλλων, και οι δύο Αιώνιοι μπορούν να παίξουν πολύ καλύτερα απ’ όσο προχθές. Για τον Παναθηναϊκό αυτό είναι προφανές και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Με δεδομένη μάλιστα την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου, όπου παρουσίασε κάποια μικρά ψήγματα των δυνατοτήτων του.