Οι μεν, οι καλοί, οι αριστεροί δηλαδή, κάθονται πάνω σε αναμμένα κάρβουνα και συζητούν τη σύγκληση της Πολιτικής Γραμματείας κ.λπ. Ο άλλος πήγε στις Σπέτσες για να τρέξει σε έναν «Μαραθώνιο» που ήταν πέντε χιλιόμετρα (όπως ο Γιώργος Παπανδρέου). Οι μεν κάθονται, ο άλλος τρέχει…

Απ’ αυτούς που κάθονται, περίπου 1.300 άτομα, οι σύντροφοι της Ομπρέλας, συγκεντρώθηκαν προχτές διαδικτυακά και αναλώθηκαν στο αγαπημένο τους άθλημα: τις συζητήσεις και τους σχεδιασμούς. Μαθαίνω ότι σχεδίασαν τα επόμενα βήματά τους, ως οργανωμένη μειοψηφική τάση, ότι θα κάνουν το παν (όχι και πολλά πράγματα δηλαδή) για να έχουν καλά αποτελέσματα στις δημοτικές εκλογές, ενώ θα προσπαθήσουν να καταγράψουν τις διαφωνίες τους στα όργανα, στην Κεντρική Επιτροπή δηλαδή και στην Πολιτική Γραμματεία. Μαθαίνω ακόμα ότι τους μίλησε ο Πάνος Λάμπρου, κατανοώ δηλαδή ότι πλέον η υπόθεση έχει αναληφθεί από τους μεγάλους ινστρούχτορες.

Εκείνος που τρέχει, ο νέος πρόεδρος δηλαδή, χθες πήγε νωρίς στον Βόλο, ακολουθούμενος από εικονολήπτη – τον υποδέχτηκαν ο σύντροφος Μεϊκόπουλος και η συντρόφισσα Χρυσοβελώνη. Τράβηξε ένα βίντεο στο οποίο έβγαλε τα παπούτσια του και, υπακούοντας στην προτροπή του δημάρχου Μπέου, μάζεψε μερικές φτυαριές λάσπη (όχι για το σόου, είπε, αλλά για να δείξει τον εθελοντισμό), αγκάλιασε γυναίκες και ζήτησε την παρέμβαση του κράτους και εθελοντών. Μαζί του, συνοδεία, για μπούγιο δηλαδή, ήταν και διάφορα άλλα στελέχη, καθώς και ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος στα βίντεο του εικονολήπτη του αρχηγού βρίσκεται στο φόντο με τους άλλους – αν δεν υπήρχε μια μικρή συγκέντρωση κατοίκων που τον αποδοκίμασαν, θα είχε βρεθεί απολύτως στη σκιά του νέου αρχηγού.

Την ώρα που ο αρχηγός τρέχει, πάντως, οι εκπρόσωποί του στο κόμμα μεγαλουργούν. Περνάνε καλά, ως φαίνεται, στο Μοσχάτο όπου συναντιούνται για τσίπουρα και κοψίδια (όπως έγραψε «Το Βήμα») και εμπλουτίζουν το ρεπερτόριο με νέα μερακλίδικα μπινελίκια, σαν αυτά που χθες χρησιμοποίησε ο Πολάκης για τον Γιάννη Πρετεντέρη.

Αυτοί που κάθονται και βλέπουν τον νέο αρχηγό να τρέχει ακόμα βρίσκονται στο απυρόβλητο. Μην έχουν αμφιβολίες, πάντως, ότι αν επιχειρήσουν να φύγουν από το κόμμα, υπάρχουν μπινελίκια για όλους. Μην πέσουν τότε από τα σύννεφα. Ούτε να αρχίσουν να διαμαρτύρονται για δολοφονίες χαρακτήρων. Πριν γίνουν εσωκομματικό πρόβλημα, ανέχονταν μια χαρά τις ανοίκειες επιθέσεις εναντίον προσώπων που δεν ήταν στο κόμμα.

Ολα αυτά, ακόμα κι αν γίνονται με φόντο τη δυστυχία ανθρώπων που για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες υφίστανται τις συνέπειες της λασπουριάς από τις πλημμύρες, παραμένουν κωμικά. Από τη μια οχύρωση στα κεκτημένα και αναδιάταξη δυνάμεων έτοιμων να συγκρουστούν για το κόμμα (για την επιχορήγηση, τις θέσεις, τα γραφεία κ.λπ.), από την άλλη ένας επικοινωνιακός καταιγισμός χωρίς πολιτική που ακροβατεί στα χνάρια της καθαρόαιμης κωμωδίας.

Κι όσο σκέφτομαι ότι αυτή η παράσταση ξεκίνησε σαν έπος, με επαναστατικά θούρια και υψωμένες γροθιές…

ΥΓ. Αναφορικά με το χθεσινό σημείωμα για τον σπασμένο αριστερό βραχίονα του μαρμάρινου ανδριάντα του Γρηγορίου Ε’ του τηνιακού γλύπτη Γ. Φυτάλη, που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο του Πανεπιστημίου της Αθήνας, από το υπουργείο Πολιτισμού με πληροφόρησαν ότι την ευθύνη την έχει το Πανεπιστήμιο. Αν αποφασίσει να κινηθεί για να αποκαταστήσει τη ζημιά και θελήσει βοήθεια από το υπουργείο Πολιτισμού, οι υπηρεσίες του υπουργείου προτίθενται να την παράσχουν.