Τον Ακριβό Τσολάκη, που πέθανε χτες σε ηλικία 93 χρόνων, οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε ως εμπειρογνώμονα που διερεύνησε το δυστύχημα του κυπριακού αεροπλάνου Ηλιος, τον Αύγουστο του 2005. Ηταν μεθοδικός, ακριβής στις διατυπώσεις του και οξύς όταν, σπανίως, χρειάστηκε στις δημόσιες τοποθετήσεις του. Αεροπόρος μια ζωή.

Ημουν από τους τυχερούς που τον είχαν γνωρίσει και θαύμαζα την πορεία του στα αεροπλάνα. Είχε γεννηθεί το 1930, τελείωσε τη Σχολή Ικάρων το 1950. «Μπήκα στην Ικάρων, βασιζόμενος αποκλειστικά στις δικές μου δυνάμεις», έλεγε σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του. «Δεν είχαμε πατήσει ακόμα τα 20, παρ’ όλα αυτά εκπαιδευτήκαμε στις Ντακότες και μας έστειλαν στην Κορέα». Περιέγραφε με υπερηφάνεια την πολύ δύσκολη εκπαίδευσή του, το πώς έγινε σύντομα εκπαιδευτής Αμερικανών, τον πολεμικό σταυρό με τον οποίο τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος.

Υστερα, ως το 1990, εργάστηκε πιλότος στην Ολυμπιακή – τα χρυσά χρόνια. Υπήρξε για πολλά χρόνια επικεφαλής στη Διεύθυνση Ασφαλείας Πτήσεων της εταιρείας. Συνταξιοδοτήθηκε το 1990 αλλά ποτέ δεν κάθισε ήσυχος. Το 2001 ανέλαβε τη νεοϊδρυθείσα Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων. Δεν ήθελε να χρειαστεί να παίξει ρόλο, αλλά δυστυχώς χρειάστηκε, στο δυστύχημα του Ηλιος.

Ηταν ένας φρόνιμος ριψοκίνδυνος άνθρωπος που χόρτασε μια αξιοζήλευτη ζωή, σαν περιπέτεια.