Παρακολούθησα ένα συναρπαστικό ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ (στην ΕΡΤ 3) για την αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας. Οταν, λοιπόν, άρχισαν να δικάζονται στελέχη και μέλη του κόμματος, στο εδώλιο κάθισε και ο φωτογράφος του Χίτλερ. Η εισαγγελική αγόρευση ήταν σαρωτική. «Μπορεί να μη λέρωσες τα χέρια σου με αίμα, αλλά με τις φωτογραφίες σου καλλιέργησες προς τον λαό την εικόνα ενός ανίκητου ηγέτη». Η ετυμηγορία ήταν είκοσι χρόνια στα κάτεργα. Με αυτή τη λογική, πολλοί από μας θα γράφαμε αφού πρώτα αφήναμε στην άκρη την αξίνα. Ομως είναι μία μεγάλη, φιλοσοφικού περιεχομένου, συζήτηση. Εχει, αλήθεια, ευθύνη ο δημοσιογράφος για τα πρόσωπα που προβάλλει; Φταίει ο φακός όταν ερωτεύεται κάποιο πρόσωπο και το παρουσιάζει ως στιβαρό ενώ είναι κενό περιεχομένου; Μεγάλη κουβέντα και φοβάμαι ότι θα έχουμε χρόνια για να την κάνουμε.