Πήρε κάποιες ώρες τελικά στον Γιάννη Σγουρό μέχρι να καταλάβει ότι έπρεπε να απομακρύνει τον ιδιόρρυθμο υποψήφιο με τις φιλοπουτινικές και αντισημιτικές απόψεις. Το λέω, επειδή χθες κατά το μεσημέρι ανακοίνωσε ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής την απόσυρση (sic) του υποψηφίου ως αυτονόητη, ενώ το ίδιο πρωί σε συνέντευξή του αρνιόταν επίμονα να αναγνωρίσει τη σημασία του ζητήματος. Είπε, χαρακτηριστικά, ότι τον συγκεκριμένο υποψήφιο τον πήραν εκείνοι μαζί τους (με την έννοια ότι τον περιμάζεψαν), επειδή ήταν εκπρόσωπος Τύπου του Ανδρέα Παπανδρέου! Δεν κάνω πλάκα. Ούτε ο κύριος Σγουρός όμως, που το είπε, κάνει πλάκα. Οπως εξήγησε ανήκει πάντα στο παλιό, το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ. Αυτό έμαθε όλη τη ζωή του, είπε στον δημοσιογράφο Αρη Πορτοσάλτε, δεν μπορεί τώρα να αλλάξει. Αργότερα, ωστόσο, κατάλαβε τον σάλο που είχε προκληθεί και απέσυρε τον υποψήφιο.

Εντούτοις, μολονότι ο κύριος Σγουρός έκανε στο τέλος το σωστό, καταλαβαίνω την ανοχή που έδειξε αρχικά στην περίπτωση του απομακρυνθέντος υποψηφίου, ώσπου να εκτιμήσει το θέμα στις πραγματικές διαστάσεις του και να καταλάβει τον κίνδυνο. Θα έλεγα ότι είναι εκδήλωση του χαρακτηριστικού πνεύματος γαλαντομίας του ΠΑΣΟΚ που στρογγυλεύει τα πάντα, ώστε τελικά όλοι κάπως να χωράνε μέσα. Αυτό το στρογγύλεμα που έκανε στα πράγματα το ΠΑΣΟΚ ήταν ο πρόδρομος της περιλάλητης επί των ημερών μας συμπεριληπτικότητας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, όσοι ζούμε στην Ελλάδα, είτε το επιλέξαμε οι ίδιοι είτε το επέλεξαν για εμάς οι συνθήκες, ζούμε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Σκληρό, αλλά είναι η αλήθεια…

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ

ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟ

Από την επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Κύπρο, μια επίσκεψη «υψηλού συμβολισμού», όπως μας εξήγησε η εκπρόσωπός του, εγώ πρόσεξα δύο πραγματάκια. Το πρώτο ήταν ότι, ενώ ο Νίκος Χριστοδουλίδης του απευθύνθηκε στον ενικό («χαιρετίζω το γεγονός ότι επέλεξες την Κύπρο», «καλωσορίζω τους συνεργάτες σου»), ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στον πληθυντικό («ήσασταν το πρώτο τηλεφώνημα που έλαβα μετά την εκλογή μου»). Να θεωρήσω ότι αυτή η ανισότητα ήταν το τίμημα του λάθους με το κρατίδιο; Ενδεχομένως, διότι στην Κύπρο τους ενόχλησε πολύ, γι’ αυτό και έσπευσε εκεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή παρόμοια ολισθήματα έχουν πάντα αντανάκλαση στο κύρος των πολιτικών της Κύπρου, ο κύριος Χριστοδουλίδης σκοπίμως μείωσε διά της οικειότητας τον κύριο Κασσελάκη, προκειμένου να πει στο δικό του κοινό: «Μη φοβάστε. Είναι μικρός, θα μάθει…».

Το δεύτερο είναι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν τόλμησε να απαντήσει σε ερωτήσεις. Απήγγειλε το ποίημα σωστά και αυτό ήταν. Διαγώνισμα σε άγνωστο κείμενο, σε μια γλώσσα που μόλις άρχισε να τη μαθαίνει, θα ήταν αδικία. Εκανε λοιπόν πολύ καλά και δεν δέχτηκε ερωτήσεις. Πολύ καλά για όλους και προπαντός για το Κυπριακό…

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΩΡΑ

Στην Κύπρο ήταν προ ημερών και ο επικεφαλής της ελληνικής αμυντικής διπλωματίας και υπουργός Εθνικής Αμυνας, ο Νίκος Δένδιας, για την επέτειο της ανεξαρτησίας της Κύπρου. Από εκεί, συνεπαρμένος υποθέτω από τη μεγαλειώδη θέα της στρατιωτικής παρέλασης και τις εμψυχωτικές μουσικές, δήλωσε ότι «για την Ελλάδα των Belharra, των Rafale και των Viper, η Κύπρος δεν κείται μακράν»! Βέβαια, όλοι ξέρουμε πόσο αγαπάει τα ανέκδοτα ο κύριος Δένδιας, οπότε ο ισχυρισμός λογίζεται ως αστείο. Προφανώς, επίσης, δεν ήθελε να στεναχωρήσει τους οικοδεσπότες του, καθώς είναι γνωστό ότι ο κύπριος ομόλογός του έχει επανειλημμένως ταχθεί υπέρ της αναβίωσης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος. Τα ίδια έλεγε προεκλογικά και ο σημερινός πρόεδρος. Ομως μερικές ημέρες αργότερα, ο κύριος Δένδιας θυμήθηκε ότι η επίμαχη φράση για την απόσταση από την Κύπρο αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Για να επανορθώσει, λοιπόν, δημοσίευσε μια φωτογραφία του ιδρυτή της ΝΔ με κάποια αφορμή. Ηταν ένας τρόπος να ζητήσει συγγνώμη για μια στιγμή υπεροψίας…