Ο Τιμ Μπάρκετ είναι ένας ρεπουμπλικανός βουλευτής που εκπροσωπεί το Τενεσί. Και στις 15 ψηφοφορίες που προκλήθηκαν τους τελευταίους μήνες γύρω από το πρόσωπο του προέδρου της Βουλής Κέβιν ΜακΚάρθι, εκείνος τον στήριξε. Αλλά προχθές το βράδυ ψήφισε υπέρ της καθαίρεσής του. Το CNN τον ρώτησε γιατί. «Αποφάσισα να προσευχηθώ και να ρωτήσω τον Θεό για το τι έπρεπε να κάνω», απάντησε ο Μπάρκετ. «Κι όταν ενημέρωσα σχετικά τον ΜακΚάρθι, εκείνος με κορόιδεψε. Εκείνη την ώρα πήρα την απόφασή μου. Η Βίβλος είναι σαφής για το τι πρέπει να κάνεις όταν κοροϊδεύει κάποιος τον Θεό».

Ο ίδιος ο ρεπουμπλικανός βουλευτής που ξεκίνησε αυτή την ιστορία, ο Ματ Γκετζ, ισχυρίστηκε ότι κίνητρό του ήταν η απόφαση του ΜακΚάρθι να παραβεί την εντολή του Ντόναλντ Τραμπ και να συνεργαστεί με τον εχθρό – δηλαδή τους Δημοκρατικούς – προκειμένου να αποφευχθεί το κλείσιμο της κυβέρνησης. Αν πιστέψουμε όμως τον ίδιο τον αποπεμφθέντα πρόεδρο, ο Γκετζ ήθελε να τον εκδικηθεί επειδή μια επιτροπή του Κογκρέσου διερεύνησε στις αρχές του χρόνου καταγγελίες ότι ήταν μπλεγμένος σε κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων.

Αυτό είναι το σημερινό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Από τις αποφάσεις ΚΑΙ αυτού του κόμματος εξαρτώνται πολλά σοβαρά πράγματα, όπως η μισθοδοσία εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων ή η συνέχιση της στήριξης στην Ουκρανία ώστε να μην την καταπιεί ο εισβολέας. Και ο άνθρωπος που ευθύνεται για την παράδοση του κόμματος στον φανατισμό, την ιδεοληψία, τη θρησκοληψία και τη συνωμοσιολογία είναι ο ίδιος που οργάνωσε ανταρσία για να αμφισβητήσει την εκλογική του ήττα, ο ίδιος που έχει παραπεμφθεί σε τέσσερις δίκες για διάφορα αδικήματα, ο ίδιος που τιμωρήθηκε αυτή την εβδομάδα από δικαστήριο της Νέας Υόρκης επειδή αποκάλεσε την εισαγγελέα «ρατσίστρια» και τον πρόεδρο «διαταραγμένο». Λέγεται Ντόναλντ Τραμπ. Και είναι πιθανό σε έναν χρόνο να κερδίσει ξανά τις εκλογές.

Την προοπτική αυτή την τρέμει η μισή Αμερική, που γνωρίζει ότι μια δεύτερη θητεία του Τραμπ θα έχει ανοιχτά εκδικητικό χαρακτήρα. Την τρέμει η Ουκρανία, που γνωρίζει ότι μπορεί να εγκαταλειφθεί στην τύχη της. Την τρέμει και η Ευρώπη, που γνωρίζει ότι στην περίπτωση αυτή θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις μεγάλες κρίσεις της εποχής, περιλαμβανομένης της κλιματικής, όχι απλώς χωρίς τη στήριξη της Ουάσιγκτον, αλλά έχοντάς την απέναντι: εκτός όλων των άλλων, ο Τραμπ είναι και αρνητής της κλιματικής αλλαγής. Διόλου περίεργο που ένας άνθρωπος σαν τον Βίκτορ Ορμπαν δηλώνει γι’ αυτόν ότι «θα σώσει τον δυτικό κόσμο».

Μπορεί να σταματήσει αυτόν τον εφιάλτη ο Τζο Μπάιντεν; Δεν είναι βέβαιο. H υγεία του είναι εύθραυστη. H αμερικανική οικονομία πηγαίνει καλά, αλλά πάντα μπορεί να υπάρξει μια ανατροπή. Οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούν. Μέχρι τις εκλογές μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά είναι η μόνη ελπίδα του πολιτισμένου κόσμου απέναντι στη βαρβαρότητα.