Προστέθηκε και ο Γιόσκα Φίσερ στους προφήτες της καταστροφής που φέρνει η Τεχνητή Νοημοσύνη. Την περασμένη Τρίτη (3 Οκτωβρίου) διαβάσαμε εδώ, στις σελίδες των «Νέων», ότι «οι νέες μηχανές θα γίνουν πρώτα απαραίτητες για την ανθρωπότητα και στη συνέχεια θα γίνουν πολύ ανώτερες». Διότι κάτι τέτοιο γράφει περί της «Διαλεκτικής Κυρίου και Δούλου» στη Φαινομενολογία του Πνεύματος ο Χέγκελ· κάτι θα είχε ακούσει για αυτή ο Φίσερ κατά την επαναστατημένη νεότητά του.

Σύμφωνα με αυτή, η σχέση κυριαρχίας μεταξύ κυρίου και δούλου τελικά ανατρέπεται γιατί ο κύριος απλώς απολαμβάνει ενώ ο δούλος εργάζεται, δημιουργεί. Το αισιόδοξο πολιτικό μήνυμα αυτής της διαλεκτικής για την «προλεταριακή Αριστερά»  το μετασχηματίζει ο Φίσερ σε απαισιόδοξο μήνυμα για την ανθρωπότητα. Πρόκειται για παιδαριώδη πολιτική και φιλοσοφική προσέγγιση, αντίστοιχη αυτής του αναιτίως διασήμου Γιουβάλ Νόα Χαράρι που ισχυρίζεται ότι η τεχνητή νοημοσύνη, «χακάρει το λειτουργικό σύστημα του πολιτισμού μας».

Μα οι δυο τους έχουν ήδη καταστρέψει την ανθρωπότητα στο μυαλό τους: αν η νόησή, η φαντασία μας, η δημιουργικότητά μας δεν είναι παρά αντίστοιχα νευρωνικών δικτύων,  αν ο κάθε Μασκ, Γκέιτς ή  Μπέζος επενδύοντας μερικά δισεκατομμύρια δολάρια –ή ο Στάλιν βάζοντας μερικά εκατομμύρια να δουλεύουν– μπορούν να επιτύχουν αυτό που έφτιαξε η φύση σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, τι θα πει «ανθρωπότητα» και πολιτισμός και αηδίες; Μηχανηματάκια είμαστε που θα μας αντικαταστήσουν καλύτερα μηχανήματα, ποιο είναι το πρόβλημα;

Μόνο αν σε διακατέχει ο αγοραίος υλισμός που ισχυρίζεται ότι όπου να ‘ναι οι φυσικοί θα ανακαλύψουν τη «Θεωρία του Παντός», θα την ρίξουν σε υπολογιστή με τις διαστάσεις της Σελήνης και αυτός θα δημιουργήσει μέσω νέου «μεγάλου μπαμ» καινούργιο σύμπαν  – μόνο αν έχεις τέτοιες παιδιαριώδης αντιλήψεις για το σύμπαν, τον κόσμο, τον άνθρωπο μπορείς να λες και τις ανοησίες που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Το «μεγάλο μπαμ», τα νευρωνικά δίκτυα που «μιλούν και σκέφτονται», οι υπολογιστές που αποδεικνύουν θεωρήματα, δεν είναι παρά εκφράσεις απορίας μας απέναντι  στον κόσμο, στο άγνωστο που το ψηλαφούμε με τις φτωχές αισθήσεις μας και τον αδύναμο νου μας.

Ας δούμε τι επιπτώσεις έχει η Τεχνητή Νοημοσύνη πχ στα «πνευματικά δικαιώματα»,  στις εργασιακές σχέσεις, στην πολιτική επικοινωνία, στην εργασία και στη δημιουργικότητα και ας αφήσουμε τα μεταφυσικά ερωτήματα σε αρμοδιότερους και σεμνότερους. Πάντως, εξευτελίζοντάς με περισπούδαστο ύφος τη ζωή, τη φύση, τη νόηση και την ανθρωπότητα, δεν χακάρεται το λειτουργικό σύστημα του πολιτισμού μας: πάντα συνέβαιναν αυτά, είναι μέρος του η υπερβολή και η ανοησία. Για τούτο είναι και ανθρώπινο.