Αν προσέξει κανείς τις τελευταίες περιοδείες του Νίκου Ανδρουλάκη θα αντιληφθεί πως είναι στοχευμένες: η έμφαση δίνεται περισσότερο είτε σε περιφέρειες που το ΠΑΣΟΚ ευελπιστεί να κερδίσει είτε σ’ αυτές που φιλοδοξεί να δώσει τη μάχη για τη δεύτερη θέση, επιβεβαιώνοντας ένα μικρό ρεύμα ανατροπής των συσχετισμών στον προοδευτικό χώρο που θεωρείται πως καταγράφηκε στις διπλές εθνικές κάλπες.

Κάθε μία από τις 13 περιφέρειες αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση, η οποία εκτιμάται με βάση την τοπική δυναμική της Δημοκρατικής Παράταξης.

Στο σύνολό της, όμως, η προσπάθεια είναι ένα ακόμα βήμα προς το κλείσιμο του εκλογικού κύκλου, το ερχόμενο καλοκαίρι, ώστε το ΠΑΣΟΚ να θεωρηθεί – κατά τον Ανδρουλάκη – ως «αξιόμαχος αντίπαλος της ΝΔ», ο οποίος θα μπορέσει στις επόμενες εκλογές «να τη στείλει στην αντιπολίτευση».

«Για εμένα αξιόμαχος αντίπαλος είναι ένα κόμμα προοδευτικό, με λόγο προγραμματικό που αγκαλιάζει τις αγωνίες των πιο αδύναμων, της μεσαίας τάξης και των νέων ανθρώπων», εξήγησε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Παράδοση. Στη Χαριλάου Τρικούπη γνωρίζουν πως ο πασοκικός χώρος έχει μια βαριά αυτοδιοικητική παράδοση.

Και αυτήν θέλουν να δουν να επιβεβαιώνεται σε επίπεδο περιφερειών αύριο στην κάλπη, τη στιγμή που στρατηγική απόφαση του προέδρου του κόμματος ήταν να μη δώσει επίσημες στηρίξεις σε κανέναν δήμο πλην της Αθήνας και του Πειραιά.

Με αυτόν τον τρόπο, θεωρείται πως εξυπηρετείται μια στρατηγική διεύρυνσης της κεντροαριστερής επιρροής (με δύο ή ακόμα τρεις συνδυασμούς ανά δήμο να περιλαμβάνουν κεντροαριστερούς υποψηφίους), ενώ παράλληλα αποδίδεται ο κατάλληλος συμβολισμός για την κεντρική πολιτική σκηνή: για την Αττική, την περιφέρεια που κερδίζει συνήθως τα φώτα της πολιτικής δημοσιότητας, το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ έκρινε σκόπιμο να υπάρξει διακριτή υποψηφιότητα, ώστε να μην εκπέμψει οποιοδήποτε μήνυμα θα αφορούσε την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του κόμματος και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η επιλογή πολιτικής αυτονομίας μπορεί να μην είναι πάντα αποδοτική (ειδικά σε περιοχές όπου τα ερείσματα των γαλάζιων υποψηφίων αποδεικνύονται μεγάλα), στέλνει όμως το κατάλληλο μήνυμα στους πολιτικούς του αντιπάλους: «Είναι μία ιδιοκτησιακή λογική, αλλά οι αυτοδιοικητικοί δεν ανήκουν σε κανέναν.

Φαίνεται ότι επιστρέφουμε σε ένα μοντέλο πλήρους κομματικοποίησης της Αυτοδιοίκησης από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας», σχολίασε σχετικά ο Θανάσης Γλαβίνας, ξεκαθαρίζοντας πως στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν «δικοί μας» περιφερειάρχες και δήμαρχοι. «Στηρίζουμε υποψηφιότητες όπως του κ. Δούκα, με προγραμματικό πλαίσιο και συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά», επεσήμανε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ.

Κριτική.

Σε πολιτικό επίπεδο, το ΠΑΣΟΚ θέλει να είναι η βασική αντιπολιτευτική φωνή απέναντι στη ΝΔ. Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι έχει σηκώσει τους τόνους απέναντι στην κυβέρνηση.

Με μια ατζέντα η οποία βρίσκει ευήκοα ώτα σε ψηφοφόρους που κινούνται στον χώρο του Κέντρου και τους οποίους το ΠΑΣΟΚ μοιράζεται με την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, τα κεντροαριστερά στελέχη θέλουν να αναδειχθούν (μέσω της σύγκρισης με τον ΣΥΡΙΖΑ) συνθήκες επιστροφής ψηφοφόρων του κόμματος που στηρίζουν πλέον.

Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, η προσεκτική στάση του ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε σε έμμεση κριτική για τις επιλογές και τις πολιτικές θέσεις του νέου προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Μετά τις εκλογές, το σκηνικό αυτό αναμένεται να ενταθεί, αλλά παράλληλα θα υπάρχει ένας προγραμματικός μπούσουλας για το τι μέλλει γενέσθαι στον κεντροαριστερό χώρο, χωρίς το εμπόδιο της επιβίωσης. Εκείνη την περίοδο, αναμένεται να κλείσουν και οι οργανωτικές εκκρεμότητες που έχουν μείνει σε επίπεδο Βουλής και ειδικά η θέση του διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.