Η έμπνευση ήρθε από ένα φύλλο. Ενα φύλλο δέντρου που μία ημέρα το μακρινό 1990 πετούσε δίπλα στη νεαρή φοιτήτρια στο Βερολίνο, ενώ αυτή ήταν βυθισμένη στις αγωνίες για το μέλλον, το άμεσο με τη δουλειά για να ζήσει και το απώτερο για τις επαγγελματικές της προοπτικές. «Βγαίνοντας από τη Σχολή στη Φαζάνεν-στράσε το φύλλο με συνόδευε πετώντας δίπλα μου σαν να αγνοούσε τον νόμο της βαρύτητας. Εκείνη τη στιγμή ξέχασα τα πάντα και έμεινα να το παρακολουθώ να αιωρείται και να με ακολουθεί. Η αίσθηση εκείνη έμεινε ανεξίτηλη στη συναισθηματική μου μνήμη», λέει η Κωνσταντία Γουρζή στα «ΝΕΑ».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ