Ενας από τους πιο ιδιαίτερους και «ήσυχους» σκηνοθέτες του βρετανικού κινηματογράφου, ο Τέρενς Ντέιβις, άφησε την τελευταία του πνοή το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 77 ετών. Διανοούμενος, καλλιεργημένος και ανοιχτά ομοφυλόφιλος, ήταν γνωστός για την ευαισθησία με την οποία προσέγγιζε το γυναικείο φύλο σε ταινίες όπως οι «Τhe Neon bible» (1994) με την Τζίνα Ρόουλαντς, «Το βαθύ μπλε του έρωτα» (2011) με τη Ρέιτσελ Γουάιζ και «Ηρεμο πάθος» (2016) με θέμα τη ζωή της ποιήτριας Εμιλι Ντίκινσον (Σίνθια Νίξον). Ενώ το ντοκιμαντέρ του «Για τον χρόνο και την πόλη» (2008) ήταν μια επιστολή αγάπης προς το Λίβερπουλ, την πόλη όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ανδρώθηκε. Ο Ντέιβις έγινε γνωστός στα τέλη της δεκαετίας του 1980 από την ταινία «Μακρινές φωνές, ασάλευτες ζωές», μια διεισδυτική ματιά πάνω στη ζωή μιας οικογένειας της εργατικής τάξης, ενώ σημαντική είναι και η ημιαυτοβιογραφική ταινία του «Η μεγάλη μέρα τελειώνει» (1992). Η τελευταία ταινία του που είδαμε στην Ελλάδα είναι η «Ευλογία» (2021, προβλήθηκε εφέτος), όπου ο Ντέιβις μας συστήνει την παράξενη, ενδιαφέρουσα αλλά στενάχωρη περίπτωση του βρετανού ομοφυλόφιλου ποιητή Ζίγκφριντ Σασούν (Τζακ Λόουντεν).