Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός της επικοινωνίας για να γνωρίζεις ποια καμπάνια θα αποδειχθεί ως η πλέον αποτελεσματική στις προσεχείς ευρωεκλογές. Τα σποτ ήδη παίζουν κάθε μέρα στα δελτία ειδήσεων. Θα είναι βίντεο από τις θηριωδίες της Χαμάς. Ισως και κάτι από τις συμμορίες στη Σουηδία με την προσθήκη πλάνων από τα γαλλικά γκέτο. Θα ψηφίζουμε για την Ευρώπη, αλλά το βασικό διακύβευμα θα είναι η μετανάστευση και κυρίως η σχέση μας με το Ισλάμ.

Αυτό που συμβαίνει τώρα στο Ισραήλ ενδεχομένως να είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι της ισλαμοφοβίας ή, για να το θέσω πιο σωστά, της επιφυλακτικότητας με την οποία ο μέσος Ευρωπαίος αντιμετωπίζει το Ισλάμ. Είναι απολύτως λογικό τα ακροδεξιά και λαϊκίστικα κόμματα να σηκώσουν τους τόνους δείχνοντας απλώς τις εικόνες από τις σφαγές της Χαμάς. Επίσης θα αποκτήσουν μεγαλύτερα ερείσματα στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη όσοι προτείνουν πιο σκληρά και αποτελεσματικά μέτρα για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Ας πούμε, θα ακούσουμε σε προεκλογικές ομιλίες την ιδέα για ναυτικό αποκλεισμό της Βόρειας Αφρικής. Εχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει σε όλο αυτό η μετριοπαθής Ευρώπη. Αν αρθρώσει μόνο κατευναστικό λόγο, θα καταγράψει απώλειες μεγαλύτερες και από τις προβλεπόμενες.

Οι μουλάδες της Τεχεράνης, λοιπόν, που ελέγχουν τη Χαμάς αποφάσισαν να σταματήσουν την προσέγγιση του Ισραήλ με τον αραβικό κόσμο. Ταυτόχρονα, όμως, υπογραμμίζουν και τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο Ισλάμ και στη Δύση. Σε λίγες εβδομάδες οι αραβικές πρωτεύουσες (και η Αγκυρα) θα καταγγέλλουν τη Δύση επειδή υποστηρίζει τη σφαγή των Παλαιστινίων. Μπλέξαμε πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε τώρα. Και θα τα βρούμε μπροστά μας. Ευτυχώς εμείς εδώ έχουμε τη γραφική ελαφρότητα που αραιώνει κάπως τον ζόφο. Απολαμβάνουμε τους υποστηρικτές της Χαμάς που μας λένε ότι διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα απέναντι στον κατακτητή, αλλά δεν αναγνωρίζουν το ίδιο δικαίωμα στους Ουκρανούς. Και ακόμα δεν έχουν μιλήσει εκείνοι που είναι πάντα με τον άνθρωπο.