Το 2013 ο ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε ανακοίνωσε μια νέα πολιτική με την ονομασία Womenomics. Στόχος ήταν να βοηθήσει τις γυναίκες να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό της χώρας του και να συμβάλουν στην ανάπτυξή της. Τα Womenomics δέκα χρόνια μετά το ιαπωνικό πείραμα εφαρμόστηκαν και σε άλλες χώρες. Ανάμεσά τους και η δική μας.

Εδώ ας κάνουμε μία παρένθεση για να συγχαρούμε τη σουηδική ακαδημία των βραβείων Νομπέλ που τα μέλη της επιτροπής της επέλεξαν την Κλόντια Γκόλντιν για το φετινό Νομπέλ στις οικονομικές επιστήμες. Η δρ Γκόλντιν κρίθηκε άξια βράβευσης καθώς η πολυετής έρευνά της για την ανισότητα στις αμοιβές εργασίας επαληθεύει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η δρ Γκόλντιν μελέτησε δείκτες, ποσοστά και αριθμούς φτάνοντας 200 χρόνια προς τα πίσω για να περιγράψει τις αποδοχές και τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας ανά τους αιώνες συμπεραίνοντας ότι οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό στην παγκόσμια αγορά εργασίας και, όταν εργάζονται, κερδίζουν λιγότερα από τους άνδρες. «Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου ντετέκτιβ», λέει στην πρώτη της τηλεφωνική συνέντευξη μετά την ανακοίνωση της βράβευσής της, μιλώντας για την έρευνά της: «Ενας ντετέκτιβ πιστεύει πάντα ότι υπάρχει τρόπος να βρεθεί η απάντηση. Και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο έκανα πάντα την έρευνα».

Κλείνει η παρένθεση για να περάσουμε στη στατιστική αποτίμηση των ελληνικών Womenomics. Σύμφωνα με τo Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων τα στοιχεία του 2022 δείχνουν ότι η διαφορά στην οικονομική ισχύ ανδρών και γυναικών είναι 18,5%. Ενώ στην εργασία με πλήρη απασχόληση οι γυναίκες καλύπτουν το 30% των θέσεων και οι άνδρες φτάνουν το 50%.

Η δρ Γκόλντιν το έθεσε κομψά: «Βλέπουμε ένα υπόλειμμα της Ιστορίας γύρω μας. Δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε ισότητα των φύλων μέχρι να έχουμε επίσης ισότητα των ζευγαριών. Ενώ έχει υπάρξει μνημειώδης προοδευτική αλλαγή ακόμη οι γυναίκες κάνουν περισσότερη δουλειά στο σπίτι».