Από τα… ωραία της χθεσινής ημέρας: σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ ενέκρινε την εισήγηση της Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου και αρχίζει συζητήσεις με τον Πίτερ Φρόιντφελντ για τη θέση του προέδρου της ΚΕΔ. Αυτές θα ολοκληρωθούν τις προσεχείς ημέρες.

Αλήθεια; Οταν υπάρχει και δίδεται το πράσινο φως από μια επιτροπή που κατά το μάλλον ή ήττον ελέγχεται από τους Δικεφάλους, πώς θα γίνει κάτι άλλο; Επρόκειτο, δηλαδή, να συμβεί κάτι διαφορετικό; Θα αποφάσιζε κάτι η ΕΕΠ, με αυτές τις διαμορφωθείσες συνθήκες, και θα το απέρριπτε η Εκτελεστική Επιτροπή; Ας είμαστε σοβαροί. Εδώ ισχύει πως από τη μία γίνονται πάσες και από την άλλη βάζουν γκολ! Σε αγαστή συνεργασία. Με τη διαφορά πως πρόκειται για αυτογκόλ και τραυματίζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο που αδυνατεί να φύγει από την εσωστρέφεια ή και να κάνει ένα βήμα μπροστά. Το θέλει η Σούπερ Λίγκα και έχουν με επιστολές αναδειχθεί τα προβλήματα. Αλλά τι είδαμε σε ένα κρίσιμο θέμα; Την ΕΕΠ, που υπό κανονικές συνθήκες και σύμφωνα με την ολιστική μελέτη θα είχε σημαίνοντα ρόλο, να έχει μπροστά της μια εισήγηση/πρόταση του προέδρου της Ομοσπονδίας, Τάκη Μπαλτάκου. Και να προκύπτει ένας αρχιδιαιτητής που ίσως είναι «καλός και χρυσός» αλλά είχε απορριφθεί για τη θέση πριν από λίγα χρόνια! Τώρα που πέρασε ο καιρός μήπως έγινε ξαφνικά καλύτερος; Ωρίμασε; Αλλά μάλλον δεν πρόκειται για τον συγκεκριμένο. Απλά, εδώ έχουμε μια επίδειξη δύναμης των συμμάχων ή αν προτιμά κάποιος αυτών που ελέγχους περισσότερους συμβούλους στην Ομοσπονδία. Είναι θέμα ψηφοφορίας και συσχετισμών. Γιατί ουδεμία αξιόλογη έρευνα δεν παρατηρήθηκε από τους ιθύνοντες και ούτε κάποιοι προσπάθησαν πολύ με στόχο να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση για τον αρχιδιαιτητή. Πόσα βιογραφικά είχαν πει ότι θα εξετάζονταν; Τρία. Αντε τέσσερα. Τι εμφανίστηκε; Μόνο ένα. Εδώ τελειώνουν όλα και κάθε κουβέντα. Γιατί όταν έχεις πολλά πρόσωπα, τότε αναμφίβολα μπορείς να κάνεις την επιλογή που εσύ θεωρείς ως την καλύτερη δυνατή. Ενώ αν έχεις απέναντί σου ένα χαρτί αυτό θα επιλέξεις, ειδικά αν είσαι οσφυοκάμπτης.

Κάπως έτσι, το ελληνικό ποδόσφαιρο με τις τέσσερις ομάδες να μετέχουν σε ευρωπαϊκά κύπελλα και με τη διάθεση να γυρίσει σελίδα φέρνοντας παραπάνω βαθμούς, μένει πίσω και αυτό συμβαίνει ένεκα απαράδεκτων πρακτικών της Ομοσπονδίας. Δεν βλέπει το γενικό καλό; Αυτονοήτως. Απλά δεν θέλει να σπάσει αβγά και να ταυτιστεί με τη διάθεση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου να προχωρήσει στην επόμενη πίστα. Με τη διάθεση, δηλαδή, αυτών που τηρούν τον λόγο τους και θυμούνται τι συμφώνησαν για «τρεις ή τέσσερις προτάσεις». Γιατί αν μετά από λίγες ημέρες τα ξεχνάς όλα αυτά και νομίζεις πως βγαίνεις κερδισμένος, κοίτα τη μεγάλη λίμνη και κατάλαβε πόσο λάθος έχεις κάνει.