Ο πληθωρισμός σε όλο τον κόσμο έφτασε σε υψηλά πολλών δεκαετιών πέρυσι. Ενώ ο πληθωρισμός μειώνεται σταθερά, οι βασικοί δείκτες – που εξαιρούν τα τρόφιμα και την ενέργεια – αποδεικνύονται πιο προβληματικοί σε πολλές οικονομίες και η αύξηση των μισθών έχει επιταχυνθεί.

Οι προσδοκίες για τον μελλοντικό πληθωρισμό διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην ώθηση του πληθωρισμού, καθώς αυτές οι απόψεις επηρεάζουν τις αποφάσεις σχετικά με την κατανάλωση και τις επενδύσεις που μπορούν να επηρεάσουν τις τιμές και τους μισθούς σήμερα. Ο καλύτερος τρόπος ενημέρωσης των απόψεων των ανθρώπων για τον πληθωρισμό έγινε ακόμη πιο κρίσιμος παράγοντας, καθώς η άνοδος των τιμών πυροδότησε την ανησυχία ότι ο πληθωρισμός θα μπορούσε να παγιωθεί.

Εξετάζουμε τον τρόπο με τον οποίο οι προσδοκίες επηρεάζουν τον πληθωρισμό και το περιθώριο της νομισματικής πολιτικής για να επηρεάσει αυτές τις προσδοκίες για να επιτευχθεί μια «ήπια προσγείωση», δηλαδή ένα σενάριο όπου μια κεντρική τράπεζα οδηγεί τον πληθωρισμό πίσω στον στόχο της, χωρίς να προκαλέσει βαθιά ύφεση στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να ενθαρρύνουν τις προσδοκίες να είναι πιο στραμμένες προς το μέλλον μέσω βελτιώσεων στην ανεξαρτησία, τη διαφάνεια και την αξιοπιστία της νομισματικής πολιτικής και επικοινωνώντας πιο καθαρά και αποτελεσματικά. Τέτοιες αλλαγές βοηθούν τους ανθρώπους να κατανοήσουν τις πολιτικές ενέργειες της κεντρικής τράπεζας και τις οικονομικές τους επιπτώσεις, ενισχύοντας το μερίδιο των μακροπρόθεσμων γνώσεων στην οικονομία.

Οι προσομοιώσεις από νέο μοντέλο δείχνουν πως οι βελτιώσεις στα πλαίσια νομισματικής πολιτικής και στις επικοινωνίες μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κόστους που απαιτείται για τη μείωση του πληθωρισμού και των προσδοκιών για τον πληθωρισμό, καθιστώντας πιο πιθανό την κεντρική τράπεζα να επιτύχει μια ήπια προσγείωση.

Ενας τρόπος με τον οποίο οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να βελτιώσουν τις επικοινωνίες τους είναι με απλά και επαναλαμβανόμενα μηνύματα σχετικά με τους στόχους και τις ενέργειές τους που είναι προσαρμοσμένα στο σχετικό κοινό.

Ωστόσο, η βελτίωση των πλαισίων νομισματικής πολιτικής και η χάραξη νέων προσαρμοσμένων στρατηγικών επικοινωνίας για τη βελτίωση της δυναμικής του πληθωρισμού μπορεί να πάρει χρόνο ή να είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Τέτοιες παρεμβάσεις είναι συμπληρωματικές με πιο παραδοσιακές δράσεις σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής, οι οποίες θα παραμείνουν βασικές για την έγκαιρη επαναφορά του πληθωρισμού στους στόχους.

Η Σίλβια Αλμπρίτσιο και ο Τζον Μπλούντορν είναι αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου