Η κυβέρνηση έδωσε με δική της πρωτοβουλία  απολύτως κομματικό χαρακτήρα στις αθηναϊκές εκλογές, γεγονός που επέτρεψε στον μάλλον ανεπαρκή δήμαρχο κ. Μπακογιάννη να λάβει 41%, κατά τι μικρότερο από το ποσοστό της ΝΔ στις εθνικές εκλογές.

Επομένως, αφού έτσι το θέλει η κυβέρνηση, απέναντι στο δικό της 41% αντιπαρατάσσεται στον δεύτερο γύρο το 27% των κκ  Δούκα-Ζαχαριάδη. Η διαφορά είναι δύσκολο να καλυφθεί αλλά και του αξίζει του κ. Δούκα να εκλεγεί για να συνεχίσει το έργο του Γιώργου Καμίνη  και πρέπει το αποτέλεσμα να προβληματίσει την κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία.

Είναι εντελώς ανθυγιεινό πολιτικά να κυβερνά κόμμα του 40% και να διεκδικούν απέναντί του την εξουσία κόμματα του 15%: μπορεί ο  πρωθυπουργός να πείσει τους υπουργούς να παριστάνουν τους σεμνούς και μετριόφρονες,  αλλά το ζήτημα της διαχείρισης των κοινών δεν λύνεται: η εξουσία διαφθείρει, η παντοδύναμη εξουσία θα καταστήσει τη διαφθορά πανταχού παρούσα.

Χωρίς να υποτιμάται το γεγονός ότι τα δύο κύρια αντιπολιτευόμενα κόμματα δεν τα εμπιστεύονται ακόμα οι πολίτες, η διαφορά δεν είναι τόσο μεγάλη επειδή η ΝΔ εγγυάται χρηστή και αποτελεσματική διαχείριση ή επειδή ταυτίζονται με τη σαφή πολιτική ιδεολογία της ένας στου δύο Έλληνες, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: η ΝΔ έχει καταλήξει αλλοπρόσαλλος πολιτικός-ιδεολογικός συνασπισμός που τον συγκολλά μόνο η κατοχή της εξουσίας. Το πολιτικό της εύρος απλώνεται από την σκληρή εθνικιστική Δεξιά ως τη Σοσιαλδημοκρατία – αυτό μπορεί να μην εμποδίζει την καθημερινή απόλαυση της πολιτικής ισχύος, εμποδίζει όμως την επίλυση κρίσιμων προβλημάτων.

Το είδαμε πρόσφατα όταν η κυβέρνηση ανέκρουσε επισήμως πρύμνα μόλις εκδηλώθηκαν ανεπίσημες αντιδράσεις στο εσωτερικό της για τα θέματα της νομιμοποίησης/παραχώρησης ιθαγένειας σε μετανάστες και της πάταξης της νομότυπης φοροδιαφυγής προνομιούχων κοινωνικών ομάδων.

Ακόμη και υπουργοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως όταν πεθάνουν δεν θα υπάρχουν νεκροθάφτες να τους θάψουν σαν καλούς χριστιανούς· πως χώρα που μειώνεται ο πληθυσμός της συνεχώς θα φτωχαίνει· πως η φοροδιαφυγή των προνομιούχων αποδυναμώνει την οικονομία και άρα συνεχώς θα υπάρχει διαρροή προς το εξωτερικό νέων που μεγάλωσαν και σπούδασαν εδώ αλλά θα γίνουν πολίτες καλύτερα κυβερνώμενων χωρών, εκεί θα αποδώσουν τους καρπούς της αξίας τους.

Είναι ανάγκη να υπάρξουν αξιόπιστες προτάσεις που θα αναγκάσουν την ηγεσία της ΝΔ να αναμετρηθεί με τις υποχρεώσεις της απέναντι στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας. Αν οι δημοτικές εκλογές διαλύσουν την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας και της μόνιμης διαχείρισης της εξουσίας, θα έχουμε ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση – και συνάμα, καλύτερη διακυβέρνηση Αθήνας.