Οι τοπικές αναμετρήσεις τελείωσαν και – με την τέταρτη κάλπη μέσα σε πέντε μήνες – «έβαψαν» τον χάρτη για την επόμενη πενταετία. Στα κομματικά επιτελεία ξημέρωσε η επόμενη μέρα. Ακριβέστερα, ξεκίνησε η προετοιμασία για τη… μεθεπόμενη μέρα, εκείνη των ευρωεκλογών. Παράλληλα με τις κομματικές αναλύσεις για τα πώς και γιατί χάθηκαν, ξεθώριασαν ή μπήκαν χρώματα κατά τόπους στον εκλογικό χάρτη, οι πολιτικοί αρχηγοί αρχίζουν άμεσα να ξεδιπλώνουν τη στρατηγική των επόμενων μηνών, να δρομολογούν κινήσεις. Από το Μαξίμου ως αφετηρία της νέας διαδρομής ορίζεται το Υπουργικό Συμβούλιο της Τετάρτης. Είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να πει ότι θα ανοίξει το κυβερνητικό βήμα και, πατώντας στις εκλογικές επιτυχίες, να προτάξει ξανά δεσμεύσεις για υλοποίηση του προγράμματός του, για νέες πρωτοβουλίες με «κοινωνικό πρόσημο», για νομοθετήματα με «αποτύπωμα στην καθημερινότητα» που θα κλείσουν το 2023, στρώνοντας έδαφος για το 2024.

Η Ηρώδου Αττικού θέλει… υπερδραστήριους κοινοβουλευτικά μήνες και μετρήσιμο αποτέλεσμα μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι και την τελευταία κάλπη της τετραετίας. Γνωρίζει άλλωστε ότι τα πραγματικά «μπλε» στοιχήματα δεν έχουν κερδηθεί. Αντίθετα οι προκλήσεις είναι μπροστά και αφορούν την επιβεβαίωση της «τόλμης» και των «ταχυτήτων» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση με ταυτόχρονη ανταπόκριση στα έκτακτα. Ακόμα και σε πολιτικό περιβάλλον ηγεμονίας της ΝΔ, αυτά τα στοιχήματα δεν κερδίζονται μόνο ούτε στα χαρτιά – στους πίνακες που το «επιτελικό κράτος» αγαπά να αποτυπώνει ορόσημα και χρονοδιαγράμματα – ούτε στα λόγια

.

Η αποστροφή του Μητσοτάκη κατά την ενδιάμεση εβδομάδα των αυτοδιοικητικών εκλογών (ως σινιάλο συστράτευσης) ότι «δεν αφήνουμε πράγματα στη μέση» θα ήταν χρησιμότερο να διατυπωθεί στην κυβερνητική μηχανή. Ως αυστηρή προειδοποίηση ότι δεν μπορεί, για παράδειγμα, να αγνοούνται για μήνες κρίσιμες αποφάσεις δευτερογενούς νομοθεσίας. Γιατί μόνο αυτές κάνουν τελικά λειτουργικό έναν ψηφισμένο νόμο. Ούτε μπορεί δημοσκοπικές, εκλογικές ή εσωτερικές ανησυχίες να δικαιολογούν κενά στην παραγωγή πολιτικής. Ιδίως σε ό,τι αφορά θέματα ισότητας και κοινωνικής συνοχής. Γιατί, εκεί, τα «άλματα» έχουν ήδη αργήσει.