Μένουν οι ευρωκάλπες του Ιουνίου. Τότε θα ολοκληρωθεί ο εκλογικός κύκλος που ξεκίνησε τον Μάιο. Αυτή η αναμέτρηση έχει τεθεί ως ορόσημο από κάποιες κομματικές έδρες. Το κυβερνών κόμμα θέλει στην αρχή του επόμενου καλοκαιριού να αποκτήσει ξανά τον αέρα που είχε μέχρι και την πρώτη Κυριακή των τοπικών εκλογών – παρ’ όλα αυτά, ο πήχης τοποθετείται στην επίδοση των προηγούμενων ευρωεκλογών, στο 33%. Ο ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί πως μέσα σε περίπου ένα εννιάμηνο θα καταφέρει ό,τι δεν κατόρθωσε από την ήττα του 2019 κι έπειτα: να εμφανιστεί σαν εναλλακτική, ώστε να καρπωθεί την κυβερνητική φθορά – η οποία αν και δεν καταγράφηκε ούτε στις πρόσφατες εθνικές εκλογές, ούτε στις τωρινές αυτοδιοικητικές, ανιχνεύεται από έμπειρους μελετητές των γκάλοπ στα δημοσκοπικά ποιοτικά στοιχεία. Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη πλευρά, αντιμετωπίζει τη συγκεκριμένη μάχη ως εκείνη που θα το ξαναφέρει θεωρητικά στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης – ποντάροντας, φυσικά στη λογική του ώριμου συριζαϊκού φρούτου. Και τα τρία κόμματα, παρότι οι επόμενοι μήνες δεν θα είναι τυπικά προεκλογικοί, φαίνεται πως θα δουλεύουν έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους την εκλογική τους επιρροή.